της Δήμητρας Γκουντούνα
Στη ζωή μου ποτέ δεν το έβαλα κάτω. Δεν προσκύνησα μπροστά στην πίκρα που μου έφερναν οι αδέσποτες σφαίρες δηλητηρίου καρεκλοκενταύρων και σκουπιδιών που κατά καιρούς ,κυρίως, κομματικούς αποφασίζανε για την τύχη μου και για την τυχη των συναδέλφων μου.
Τούτο το κακό όμως που έχει χτυπήσει τον κλάδο ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μου δεν μπορούσα να το δω.
Απολυμένοι. Απλήρωτοι. Κυνηγημένοι.
Οι δημοσιογράφοι σ΄ αυτό τον τόπο δεν χωράνε. Ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια έχει περισσότερα θύματα σ όλη την Ευρώπη από ότι ο δεύτερος Παγκόσμιος. Μόνο που αυτή τη φορά δεν ‘έχει όνομα και επώνυμο.
Οι δημοσιογράφοι πρώτοι στο στόχαστρο. Αν πάψει η δική τους φωνή ν΄ ακούγεται θα πάψει να ακούγεται η φωνή του Λαού. Γιατί πώς να το κάνουμε και αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι την πληρώνουν και όχι οι υποτελείς του μεγάλου κεφαλαίου. που ο Λαός τους έχει δώσει με το ένστικτό του τους τίτλους που τους αξίζει.
Ο διωγμός του ελληνικού λαού ξεκίνησε από την διαπόμπεψη του σ΄ όλη την Ευρώπη από υπεύθυνα χείλη. Όλη η γηραιά ήπειρος πίστεψε ότι είμαστε απατεώνες ,κλέφτες και τεμπέληδες. Μετά δημιούργησαν ενοχές στο εσωτερικό της χώρας μας με το περίφημο ‘μαζί τα φάγαμε’. Μετά ακολούθησε η απειλή της πτώχευσης ,η επιστροφή της δραχμής κλπ κλπ Έτσι λοιπόν στις δαγκάνες της κρίσης έπεσαν τα εκδοτικά συμφέροντα.
Ήμαρτον Κύριε.
Ποια συμφέροντα; οι εκδότες μια χαρά έχουν φροντίσει για την τσέπη τους και την οικονομική τους ... υστεροφημία. Ο νεροκουβαλητής δημοσιογράφος βρίσκεται στο δρόμο κοιτώντας τον ανήφορο και την τρόικα που μας την κουβάλησαν εδώ για να μας λύσει τα προβλήματα. Κυρίως για να μπούμε κάτω από την επιτροπεία της Γερμανίας.
Η απελπισία δεν σ’ αφήνει να βρεις λύσεις ,σε τυφλώνει και σε παρασύρει σε συγκρούσεις ανελέητες και χωρίς νόημα. Όταν έχεις μπροστά σου λογαριασμούς ενοίκιο δίδακτρα δεν σκέφτεσαι ποιος σε έφερε σ΄ αυτό το σημείο αλλά πως θα βγεις από αυτή την αγωνία και τη θηλιά που δεν έχεις καταλάβει ποιος στην πέρασε.
Και εδώ αρχίζεις να κυνηγάς τη σκιά σου.
Που ακούσθηκε να κλείνει η Ελευθεροτυπία, που ακούσθηκε να κατεβάζουν τους μισθούς των 700 ευρώ στην Κρατική τηλεόραση ,που ακούσθηκε οι συνάδελφοι του Αλτερ να παραμένουν ταμπουρωμένοι στα κτίρια της τηλεόρασης μπας και βρεθεί λύση να πληρωθούν . Που ακούσθηκε να υπάρχει πρόβλημα στο συγκρότημα Λαμπράκη; Στην εφημερίδα το Κέρδος, στο, στην… και ο κατάλογος ατέλειωτος. Ο κίνδυνος πια είναι ορατός όσο ποτέ. Η θα βγει από αυτή την κρίση μια φουρνιά υποτελών δημοσιογράφων δημιουργήματα κατευθείαν από την κοιτίδα της εργοδοσίας, ή οι αντιρρησίες συνείδησης θ΄ αναγκασθούν να πάνε σπίτια τους και στο απέναντι συσσίτιο της εκκλησίας. Οι δημοσιογράφοι που είναι γέννα του Ελληνικού Λαού θα βρεθούν εκτός νυμφώνος. Στηρίξτε τους, στο DNA τους κουβαλάνε την αντίσταση του Βάρναλη, του Καραντινού, του Καραγιώργη, του Πολίτη. Σας έχουν υπερασπιστεί άπειρες φορές. Τώρα ήρθε η σειρά σας να τους στηρίξετε. Σε λίγο η σιωπή τους θα είναι πολύ εκκωφαντική.
Καλή χρονιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου