Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Η ομιλία του δημάρχου Ελληνικού Αργυρούπολης Χρήστου Κορτζίδη στον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940



Συμπολίτισσες και Συμπολίτες
Νέοι και Νέες
Για μια ακόμη χρόνια γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου του 1940.
Τότε που οι πατεράδες και οι μανάδες μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, 
πήραν τα όπλα για να πολεμήσουν τους φασίστες εισβολείς.
Την μέρα εκείνη σαν σήμερα, οι εργατοϋπάλληλοι άφησαν τις δουλειές τους, 
οι επαγγελματίες έκλεισαν τα μαγαζιά τους, οι αγρότες άφησαν τα χωράφια
τους, οι νέοι βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή, οι γυναίκες ανέλαβαν την
τροφοδοσία.

Όλος ο λαός σηκώθηκε όρθιος.
Και όταν ο λαός σηκώνεται, τότε μπορεί να κάνει θαύματα.
Το Αλβανικό έπος και η ένδοξη εθνική μας αντίσταση αποτελούν τρανή
απόδειξη για αυτό.
Ο Ελληνικός λαός ανάμεσα στους πρώτους, συνέβαλε καθοριστικά στην
παγκόσμια αντιφασιστική νίκη, δηλαδή στη σωτηρία της ανθρωπότητας από
την υποδούλωση, την εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό.
Ας σκεφτούμε πραγματικά πόσο εφιαλτικός ήταν ο κίνδυνος και πόσο
αξιοθαύμαστα ο λαός οργανώθηκε και νίκησε.
Αλλά η σημασία εκείνου του αγώνα δεν ήταν μόνο για τότε που έγινε.
Είναι διαχρονική.
Έριξε γερά θεμέλια.
Διαμόρφωσε ή επαναθεμελίωσε αξίες.
Γαλούχησε γενιές και γενιές.
Μέχρι σήμερα κρατάνε οι ρίζες του.
Και για μας είναι πηγή φρονηματισμού και έμπνευσης.
Αλλά τι ήταν οι  πατεράδες και οι μανάδες μας, οι παππούδες και γιαγιάδες
μας, που έγραψαν το 1940 – 44 λαμπρές σελίδες στην ιστορία της χώρας μας;
Ήταν μήπως ήρωες;
Όχι ήταν απλοί άνθρωποι σαν και εμάς.
Με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. 
Ήταν όμως οι συνθήκες που τους ώθησαν να κάνουν ότι έκαναν.
Να υπερασπιστούν την εθνική ανεξαρτησία, αρχικά. 
Να αποτρέψουν την εθνική υποδούλωση.Και στη συνέχεια, όταν η ξένη φασιστική μπότα, πάτησε τη χώρα,  
όταν το δίλημμα ήταν ταπείνωση, πείνα, θάνατος ή αντίσταση,  
όταν τα αστικά κόμματα και γενικά το παλιό πολιτικό κατεστημένο, είτε
εγκατέλειψε τη χώρα, είτε λούφαξε, είτε συνεργάστηκε με τους κατακτητές, 
Τότε το ΕΑΜ ύψωσε μια σημαία και ό λαός το ακολούθησε κατά χιλιάδες και
κατά εκατομμύρια.


Συμπολίτισσες και Συμπολίτες
Νέοι και Νέες
Οι τότε συνθήκες έχουν πολλές ομοιότητες με το σήμερα.
Η εθνική υποδούλωση με άλλη μορφή, όχι με τα όπλα άλλα με το χρήμα, είναι
πλέον γεγονός.
Η λεηλασία, η ληστεία της χώρας, από τους νέους κατακτητές, το ξεπούλημα
της δημόσιας γης, της δημόσιας περιουσίας, του δημόσιου πλούτου, ήδη
ξεκίνησε.
Η ξεθεμελίωση δικαιωμάτων και κατακτήσεων του λαού, για τις οποίες έχει
χυθεί πολύ αίμα, συντελείται κάθε μέρα.
Η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση μέρα με τη μέρα πλήττει όλο και
περισσότερους.
Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης, ο εξευτελισμός και αυτού ακόμη του αστικού
κοινοβουλίου και του συντάγματος,
το απροκάλυπτο χτύπημα των λαϊκών κινητοποιήσεων από τις δυνάμεις
καταστολής, είναι πλέον ένα συνηθισμένο φαινόμενο.
Τα αστικά κόμματα και γενικότερα το παλιό, το γερασμένο, πολιτικό
κατεστημένο δεν έχει μεν εγκαταλείψει τη χώρα, ούτε έχει λουφάξει ακόμη,
όμως συνεργάζεται θαυμάσια με τους νέους κατακτητές, για την ακρίβεια είναι
εντολοδόχος τους.
Είναι αυτό που έχει οδηγήσει τη χώρα στο χάλι που βρίσκεται σήμερα και για
αυτό έχει απογοητεύσει το λαό που φαίνεται να του γυρίζει την πλάτη.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και τηρουμένων των αναλογιών χρειάζεται
και εμείς σήμερα να πούμε το δικό μας ΟΧΙ.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και τηρουμένων των αναλογιών
χρειαζόμαστε σήμερα ένα νέο ΕΑΜ, που όπως έλεγε και το γνωστό αντάρτικο
τραγούδι, θα μας σώσει από την πείνα και από τη σκλαβιά και έχει πρόγραμμα
λαοκρατία.
Συμπολίτισσες και Συμπολίτες
Νέοι και Νέες
Ο νέος κατακτητής που έχουμε να αντιπαλέψουμε σήμερα, είναι πάλι η
Γερμανία; 
Είναι και αυτή. 
Και έχει και αυτό το συμβολισμό του σε σχέση με το 1940. 
Είναι όμως και η Γαλλία και οι ΗΠΑ. 
Είναι τα ισχυρά κράτη – και όχι οι λαοί βέβαια - του πλανήτη. 
Είναι κυρίως οι πανίσχυροι κάτοχοι του πλούτου, του χρήματος, το κεφάλαιο, 
οι τραπεζίτες, οι πολυεθνικές, που οι προϋπολογισμοί τους ξεπερνάνε τους
προϋπολογισμούς μεγάλων κρατών. 
Αυτοί κυβερνούν τον κόσμο. 
Με αυτούς έχουμε να κάνουμε. 
Αυτούς πρέπει να ανατρέψουμε.


Συμπολίτισσες και Συμπολίτες
Νέοι και Νέες
Τι είναι ο δήμος μας; 
Είναι ο λαός και η νεολαία της πόλης. 
Και τι πρέπει να κάνει ο δήμος μας σε αυτές τις συνθήκες; 
Να είναι κοντά στο κόσμο που δοκιμάζεται. 
Να είναι ένα με τον κόσμο. 
Να τον στηρίζει, να τον βοηθάει να οργανώνεται.
Σε αυτή την κατεύθυνση προσπαθούμε να κινούμαστε ως δημοτική αρχή.
Αλλά οι εξελίξεις είναι τόσο γρήγορες και οι ανάγκες τόσο μεγάλες, που
πρέπει να επιταχύνουμε, να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί.
Έτσι ώστε να μπορέσουμε:
Να διατηρήσουμε δομές, προγράμματα και γενικότερα υπηρεσίες του δήμου, 
που είναι απολύτως αναγκαίες, που προσφέρουν στους πολίτες, που
διαμορφώνουν σε ορισμένο βαθμό την ποιότητα της ζωής στην πόλη μας και
που κινδυνεύουν να καταρρεύσουν λόγω της οικονομικής ασφυξίας που έχει ο
δήμος μας.
Να αναπτύξουμε νέες δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης για τη στήριξη με
υπηρεσίες και αγαθά πρώτης ανάγκης, συμπολιτών μας που αντιμετωπίζουν
προβλήματα επιβίωσης. 
Να αποτρέψουμε το ξεπούλημα του πρώην αεροδρομίου, που πρέπει να είναι
ζήτημα τιμής για μας, να μην ξεκινήσει το ξεπούλημα της χώρας μας από το
Ελληνικό. 
Να οργανωθούμε μέσα από τις κατάλληλες μορφές και τρόπους, έτσι ώστε να
γίνεται πράξη αυτό που είναι το σημαντικότερο, δηλαδή να παίρνουν οι ίδιοι οι
πολίτες την υπόθεση του δήμου και γενικότερα στα χέρια τους.

Συμπολίτισσες και Συμπολίτες
Νέοι και Νέες
Οι εξελίξεις μας οδηγούν σε οριακές καταστάσεις. 
Οφείλουμε να σηκωθούμε και να αλλάξουμε τη ροή αυτών των εξελίξεων.
Και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να αλλάξουμε και εμείς οι ίδιοι.
Όλοι μας. 
Από κάποιες καθημερινές μας συνήθειες, από τον κόπο τον οποίο είμαστε
διατεθειμένοι να κάνουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας, από την έγνοια
και την αλληλεγγύη που έχουμε ο ένας με τον άλλο, μέχρι την παλλαϊκή μας
συμμετοχή στην εξέγερση.
Όλοι γνωρίζουμε λίγο - πολύ πιο είναι το σωστό που πρέπει να κάνουμε.
Ήρθε η ώρα να το κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σωτήρες, μόνοι μας πρέπει να σωθούμε. 
Ας αναλάβουμε ο καθένας και όλοι μαζί τις ευθύνες μας. 
Περιθώρια για αναβολές δεν υπάρχουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: