Δύσκολες ημέρες και με την κυβέρνηση Παπαδήμου
Η ευφορία για τη νέα κυβέρνηση περιορίστηκε εν τέλει μόνο μεταξύ αυτών που υποστήριξαν την επιλογή Λ. Παπαδήμου. Ακόμη και στο χρηματιστήριο, τόσο την ημέρα ανακοίνωσης του ονόματος του νέου πρωθυπουργού την περασμένη Πέμπτη όσο και την ημέρα της ορκωμοσίας του νέου Υπουργικού Συμβουλίου προχθές, οι τιμές των μετοχών υποχώρησαν. Και, βεβαίως, εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά που καλούνται να καταβάλουν έως και... 47 (!) διαφορετικές πληρωμές 20 διαφορετικών φόρων, τελών και εισφορών στην εφορία μέσα στους επόμενους 14 μήνες, έως το τέλος του 2012, δεν έχουν λόγους να συμμερίζονται τους “πανηγυρισμούς” για τον σχηματισμό μιας διευρυμένης μνημονιακής κυβέρνησης, η οποία συγκροτήθηκε αποκλειστικά για να ικανοποιήσει αποτελεσματικότερα τις απαιτήσεις των δανειστών.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην πρώτη του ομιλία στο Υπουργικό Συμβούλιο της Παρασκευής, ο πρωθυπουργός ανέφερε ρητώς ως πρώτη προτεραιότητα την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης η οποία -όπως και ο ίδιος τόνισε- συνεπάγεται και την πολιτική που τη συνοδεύει (δηλαδή ήδη γνωστά αλλά και νέα σκληρά μέτρα).
Το τίμημα για την εκταμίευση της 6ης δόσης, το κούρεμα 50% του χρέους και το νέο δάνειο των 130 δισ. ευρώ θα παραμείνει βαρύ για τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα και η μεταβατική κυβέρνηση θα δεχθεί έντονη πίεση για δέσμευση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. “Πίσω από τις γραμμές”, η (κατά πάσα πιθανότητα διήμερη, αύριο και μεθαύριο) ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης συνεπάγεται δανειακή σύμβαση με εγγύηση τη δημόσια περιουσία, νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα και μια νέα φορολογική επιδρομή -και όλα αυτά στο όνομα της ανάγκης για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Οι αντιλήψεις του πρωθυπουργού για την οικονομική πολιτική δεν είναι άγνωστες: μιλώντας με θέμα τη “Δημοσιονομική εξυγίανση και χρηματοπιστωτική σταθερότητα”, σε σειρά διαλέξεων στο μέγαρο μουσικής έκανε λόγο στις 10 Νοεμβρίου 2010 για οικονομική πολιτική “αντιμετώπισης του σκληρού πυρήνα του δημοσιονομικού προβλήματος που αποτελεί πηγή αναποτελεσματικότητας και σπατάλης και είναι αποτέλεσμα λανθασμένων δομών, θεσμών και πρακτικών εδώ και δεκαετίες”. Η αντιμετώπιση των βασικών αιτιών του υπερβολικού δημόσιου χρέους είναι απαραίτητη όπως είπε, όχι μόνο επειδή θα διασφαλίσει με μονιμότερο τρόπο τη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και επειδή έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια μείωσης μισθών και συντάξεων και αύξησης των φορολογικών συντελεστών, “φωτογραφίζοντας” αθρόες ιδιωτικοποιήσεις, κάτι που προφανώς δεν έπραξε ούτε στο σκέλος των φόρων και των μισθών αλλά ούτε και στο σκέλος των ιδωτικοποιήσεων η απελθούσα κυβέρνηση, παρ' ότι ο νυν πρωθυπουργός υπήρξε άμισθος οικονομικός σύμβουλος του πρώην...
Για τον Λ. Παπαδήμο, οι δανειστές του κράτους “δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να παρέχουν πιστώσεις για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων που, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, δεν συνεπάγονται οικονομικά και κοινωνικά οφέλη και δεν εξασφαλίζουν πόρους για την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων του κράτους” δίνοντας έτσι το στίγμα μιας αυστηρής πολιτικής που θα βασίζεται στις απαιτήσεις της αγοράς και στη συρρίκνωση του κράτους. Ήδη έχει περιγράψει μια πολιτική που θα οδηγεί στη συρρίκνωση αυτή: "...Η εισαγωγή μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας θα συντελέσει στην αύξηση των εξαγωγών και στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων που θα αποτελέσουν τον κύριο μοχλό για τη μονιμότερη μεγέθυνση της οικονομίας...".
Ίσως οι πιο γνωστές λόγω επικαιρότητας δηλώσεις του Λ. Παπαδήμου ήταν αυτές για το “κούρεμα” μέσω πρόσφατου άρθρου του. με την ιδιότητά του ως συμβούλου επί των οικονομικών του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, ο διάδοχος του τελευταίου προειδοποιούσε για ενδεχόμενες σοβαρές επιπτώσεις ενός μεγάλου μη εθελοντικού κουρέματος του χρέους για τις ελληνικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία, την πραγματική οικονομία και τελικά τον Έλληνα φορολογούμενο.
Όπως τόνισε στο άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» (και για τους «Financial Times») “...μόνο η αναδιάρθρωση του 40% περίπου του συνολικού δημόσιου χρέους της Ελλάδας που βρίσκεται στα χέρια ξένων ιδιωτών επενδυτών θα μπορούσε να αποφέρει καθαρά οικονομικά οφέλη. Ένα 'κούρεμα' 50% θα μειώσει το συνολικό χρέος κατά περίπου 20%. Οι αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα μιας 'σκληρής', μη εθελοντικής αναδιάρθρωσης του χρέους και μιας χρεοκοπίας (sovereign default) δεν περιορίζονται στο κόστος της επανακεφαλαιοποίησης των εγχώριων τραπεζών και της στήριξης των ασφαλιστικών ταμείων. Οι επιπτώσεις για την εμπιστοσύνη, για τη ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και την πραγματική οικονομία θα είναι πιθανόν σημαντικές... Η συμφωνία που επετεύχθη για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (PSI) στη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους θα πρέπει επί της ουσίας να διατηρηθεί. Πιθανές τροποποιήσεις για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους με την ενθάρρυνση ενός μεγαλύτερου 'κουρέματος' στην προβλεπόμενη ανταλλαγή ομολόγων θα αποφέρουν πιθανώς ήπια ελάφρυνση του χρέους
Παναγόπουλος Θάνος ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου