Αυτή η εξέλιξη θεωρείται πλέον δεδομένη, αν και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου μέχρι την ύστατη στιγμή παλεύει απεγνωσμένα να διασώσει τουλάχιστον την καρέκλα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ή, αν αυτό δεν καταστεί δυνατό, να οδηγηθούν οι εσωκομματικές εξελίξεις σε λύση ελεγχόμενη από αυτόν. Υπό την έννοια, δηλαδή, να στηρίξει για διάδοχη κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ μια λύση, ένα πρόσωπο που θα ελέγχεται από τον ίδιο ή θα του εγγυηθεί τον -επί της ουσίας- τίτλο του «επιτίμου», τη μη ολοκληρωτική αποκαθήλωσή του, την κάλυψή του σε τυχόν μελλοντικές εμπλοκές για όσα συνέβησαν τους 25 μήνες που κυβέρνησε την Ελλάδα, τη διατήρηση στο πολιτικό προσκήνιο ορισμένων τουλάχιστον εκ των συνεργατών του.
Με δυο λόγια, μια κατάσταση, ένα στάτους επίτιμου προέδρου, παράλληλα με τη θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για ένα διάστημα ακόμα, θα ήταν η ιδανική εξέλιξη για τον Γ. Παπανδρέου.
Άλλωστε, το πρώτο γι' αυτόν -εσωκομματικό- ζητούμενο, το να παραμείνει στη θέση του προέδρου του
ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές, δείχνει αυτήν τη στιγμή να είναι αδύνατον.
Οι εξελίξεις, η δυναμική των εξελίξεων, το κλίμα στον ελληνικό λαό, το κλίμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, όλα όσα συνέβησαν την τελευταία περίοδο οδηγούν εκ των πραγμάτων σε -αναγκαστική- έξοδό του και από την ηγεσία του κόμματος.
Οι τελευταίες κινήσεις του, μάλλον απεγνωσμένες, για να περισώσει ό,τι ήταν δυνατόν να περισωθεί ήταν:
- Η ολέθρια έμπνευση να προτείνει για πρωθυπουργό διάδοχό του έναν εκ των λεγόμενων «κηπουρών» του, τον Φ. Πετσάλνικο! Μια «λύση» που θα οδηγούσε στο να παραμείνει επί της ουσίας πρωθυπουργός, ελέγχοντας παράλληλα και τις εξελίξεις στο εσωκομματικό πεδίο. Όταν ούτε αυτό του «βγήκε», υπό το βάρος των εντονότατων αντιδράσεων στην Κ.Ο. αλλά και μεταξύ των κομματικών στελεχών, αντελήφθη πως οι εξελίξεις τον είχαν ξεπεράσει και ήταν απολύτως μη ελεγχόμενες από αυτόν και το επιτελείο του!
- Η προσπάθειά του την Παρασκευή, ημέρα σχηματισμού της νέας κυβέρνησης Παπαδήμου, να διασώσει έναν άλλον εκ των «κηπουρών», τον έως τότε υπουργό Εξωτερικών Στ. Λαμπρινίδη! Μια εμμονή εξαιτίας της οποίας παραλίγο να κινδυνεύσει η συμφωνία που επετεύχθη ένα εικοσιτετράωρο νωρίτερα για συνεργασία των τριών κομμάτων! Όταν ούτε αυτό του βγήκε, όλα φαίνονταν να «τρέχουν» με ραγδαίους ρυθμούς και σε προδιαγεγραμμένη πορεία...
Ποιος τον στηρίζει πια;
Ενδεικτικό του -τραγικού για τον Γιώργο- κλίματος είναι και το ότι σταθερά έχουν αρχίσει να τον εγκαταλείπουν ακόμα και στελέχη που έως και την Παρασκευή τον στήριζαν απόλυτα.
Στελέχη τα οποία συγκροτούσαν μέχρι πρόσφατα έναν σταθερότατο πυρήνα συνεργατών και συμβούλων του, με διαδρομή μάλιστα από την εποχή που ακόμα διεκδικούσε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, επί πρωθυπουργίας Σημίτη. Ακόμα και αυτά τα στελέχη, τουλάχιστον η πλειοψηφία τους, προτείνουν τον εξής «οδικό χάρτη» εσωκομματικών διαδικασιών:
1. Το γρηγορότερο συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, που θα αποφασίσει τη σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου τις προσεχείς εβδομάδες, το αργότερο μέχρι το τέλος Νοέμβρη.
2. Συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, που θα αποφασίσει την ημερομηνία εκλογής του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τη διαδικασία που έχει πλέον θεσμοθετηθεί, δηλαδή την άμεση, καθολική ψηφοφορία μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ (σε μία ή δύο Κυριακές, ανάλογα με το αποτέλεσμα του «πρώτου γύρου»), με στόχο αυτή η διαδικασία να έχει λήξει, ει δυνατόν, μέσα στον Δεκέμβρη.
3. Παράλληλα, ορισμός ημερομηνίας του επόμενου συνεδρίου μετά την εκλογή από τη βάση του νέου προέδρου. Το συνέδριο αυτό θα καθορίσει τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, θα εκπονήσει το εκλογικό πρόγραμμα και την εκλογική τακτική και θα εκλέξει το νέο Εθνικό Συμβούλιο.
4. Ολοκλήρωση όλων αυτών μέσα στον Γενάρη.
Η επιθυμία όλων αυτών των στελεχών είναι να αποδεχθεί ο Γ. Παπανδρέου να αποχωρήσει οικειοθελώς από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
«Και για το δικό του καλό, για την υστεροφημία του, αλλά και για το καλό του ΠΑΣΟΚ», όπως χαρακτηριστικά τονίζουν.
Επισημαίνουν μάλιστα ότι, αν ο Γιώργος επιμείνει πεισματικά να παραμείνει έως τις επόμενες εκλογές στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα θα κινδυνέψει:
- Με διάσπαση.
- Με συντριπτική εκλογική ήττα, αφού οι έρευνες δείχνουν ότι σε μια τέτοια περίπτωση στις εκλογές μεταξύ Φλεβάρη και Μάρτη η ΝΔ θα κινηθεί σε ένα ποσοστό γύρω στο 35% και το ΠΑΣΟΚ γύρω στο 12%!
Αν ο Γιώργος ανοίξει ο ίδιος και εγγυηθεί τις διαδικασίες της διαδοχής του, το ΠΑΣΟΚ δεν θα απειληθεί με διάσπαση, υπογραμμίζουν. Διαφορετικά, όλα θα είναι ανοιχτά!
Οι πιθανοί υποψήφιοι
Τα πρόσωπα που θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο όταν θα ενεργοποιηθούν οι διαδικασίες για την αντικατάσταση του Γ. Παπανδρέου στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, θα είναι τα εξής:
• Ο Β. Βενιζέλος, ο οποίος θεωρείται βέβαιο ότι θα είναι υποψήφιος, ανεξάρτητα από το αν θα έχει κάποιο «δαχτυλίδι» από τον απερχόμενο Γιώργο, όπως λέγεται την τελευταία περίοδο. Αν το έχει, θα είναι ο δυνατότερος υποψήφιος, αλλά θεωρείται πολύ δύσκολο να το έχει...
• Ο Α. Λοβέρδος, ο οποίος επίσης θα είναι υποψήφιος. Είναι πάντως ζητούμενο αν η πρόσφατα συγκροτηθείσα «ομάδα των τεσσάρων» (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Μόσιαλος) θα εκφραστεί μέσω μιας υποψηφιότητας Λοβέρδου.
Αν αυτό δεν συμβεί, θεωρείται πιθανή και η ενεργοποίηση της Ά. Διαμαντοπούλου...
• Ο Δημ. Ρέππας, ο οποίος έτσι κι αλλιώς θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο, ανεξάρτητα από το αν θα είναι υποψήφιος ή όχι. Πάντως έχει μεγάλη εσωκομματική αποδοχή, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Ενώ, σύμφωνα με ορισμένα σενάρια, δεν αποκλείεται να έχει, αν αποφασίσει να είναι υποψήφιος, τη «διακριτική» στήριξη του Γιώργου...
• Ο Χρ. Παπουτσής, ο οποίος σίγουρα θα θελήσει να εκφράσει το «κοινωνικό» ή «ιστορικό» ΠΑΣΟΚ ή το κομμάτι των «παπανδρεϊκών» που έχει απομείνει.
• Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος αποτελεί έναν άγνωστο «Χ» μιας έτσι κι αλλιώς ενδιαφέρουσας εσωκομματικής εξίσωσης... Και πιστεύει ότι μπορεί να εκφράσει το ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, εκτιμώντας ότι Παπουτσής και Σία έχουν αποδυναμωθεί στη βάση.
• Ο Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος πάντοτε έχει ρόλο σε εσωκομματικές διεργασίες και εξελίξεις.
• Ακόμη και ο Γιάννης Ραγκούσης θα μπορούσε να είναι υποψήφιος, υπό την προϋπόθεση ότι θα τον «μαζέψει» ο Γιώργος.
Επισημαίνεται ότι παλιοί «παπανδρεϊκοί» τόνιζαν στο «ΠΑΡΟΝ» ότι «ή δεν ψηφίζεις κανέναν ή με κρύα καρδιά θα ψηφίσεις το λιγότερο κακό».
ΠΗΓΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ 13/11/2011 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου