America, America

Γράφει ο Θανάσης Τσακίρης


ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ (1)

Σε λίγες ημέρες ανοίγει η αυλαία των προκριματικών εκλογών για την ανάδειξη των υποψηφίων των κομμάτων για την Προεδρία των ΗΠΑ. Ευκαιρία είναι λοιπόν να συζητήσουμε για αυτό το σήριαλ που θα λήξει την πρώτη Τρίτη του Νοεμβρίου 2012 και θα έχει να δείξει όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της «περίεργης υπερδύναμης».


Οι ΗΠΑ είναι μια τεράστια χώρα από γεωγραφικής άποψης.(4η στον κόσμο). Το συνολικό εμβαδόν της είναι 9.826.630 τ.χ και είναι 3η χώρα σε πληθυσμό που ανέρχεται σε 312.850,000. άτομα (308,745,538 σύμφωνα με την απογραφή του 2010 που θα χρησιμοποιηθεί στις εκλογές). Η μέση πυκνότητα του πληθυσμού είναι 31 άτομα ανά τ.χ. (130ή στον κόσμο). Ο αστικός πληθυσμός το 2008 είχε φτάσει το 82% (μέσος όρος παγκοσμίως 50,5%, που σημαίνει ότι πολλές μεγάλες περιοχές είναι ακατοίκητες. Η υψηλότερη πληθυσμιακή πυκνότητα συναντάται στις Πολιτείες των Βορειοανατολικών ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην Πολιτεία Νιου Τζέρσεϊ με 433 κατοίκους ανά τ.χ. (Γιούνιον Σίτυ, 20.454/τ.χ., Δυτική Νέα Υόρκη, 17.124/χμ) και στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης (Μανχάταν, 25.550 τ.χ.). 

Ιστορική εξέλιξη πληθυσμού

Απογραφή Πληθυσμός %±

1790 3.929.214 —

1800 5.236.631 33,3%

1810 7.239.881 38,3%

1820 9.638.453 33,1%

1830 12.866.020 33,5%

1840 17.069.453 32,7%

1850 23.191.876 35,9%

1860 31.443.321 35,6%

1870 38.558.371 22,6%

1880 49.371.340 28%

1890 62.979.766 27,6%

1900 76.212.168 21%

1910 92.228.496 21%

1920 106.021.537 15%

1930 123.202.624 16,2%

1940 132.164.569 7,3%

1950 151.325.798 14,5%

1960 179.323.175 18,5%

1970 203.211.926 13,3%

1980 226.545.805 11,5%

1990 248.709.873 9,8%

2000 281.421.906 13,2%

2010 308.745.538 





Όσον αφορά τα δημογραφικά στοιχεία, οι ΗΠΑ έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά :

1. Από την πλευρά της φυλετικής ένταξης, που παίζει πρωτεύοντα ρόλο ιστορικά, οι ΗΠΑ κατοικούνται (2010) από λευκούς κατά 63,7%, λατινοαμερικανούς κατά 16,3%, αφροαμερικανούς κατά 12,6%, ασιάτες κατά 4,8%, γηγενείς Αμερικανούς κατοίκους (περιλαμβανομένων των γηγενών της Αλάσκας) 0,9%, γηγενείς της Χαβάης και των νησιών του Ειρηνικού 0,2% ενώ πολυφυλετικοί είναι το 2,9% του πληθυσμού.

2. Από την πλευρά της θρησκευτικής ένταξης, που στις ΗΠΑ, όπως όλος ο κόσμος βίωσε στο πετσί του, παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής συμπεριφοράς και στη χάραξη επιμέρους κρατικών πολιτικών (π.χ. εξωτερική πολιτική διαπνεόμενη από τη λογική του πολέμου μεταξύ «του Καλού και του Καλού»), η κατάσταση γίνεται ολοένα και πολυπλοκότερη. Να θυμίσουμε ότι οι πρώτες αποικίες που αποτέλεσαν ιστορικά τον πυρήνα των σημερινών ΗΠΑ ήταν αποικίες διωγμένων θρησκευτικών αντιπάλων των ευρωπαϊκών κρατών. Έτσι, από τα γεννοφάσκια τους οι ΗΠΑ, παρά τον κοσμικό χαρακτήρας της κρατικής υπόστασής τους, φέρνουν τα σημάδια της θρησκευτικά διαπνεόμενης πολιτικής κουλτούρας καθώς οι αμεσοδημοκρατικές λαϊκές συνελεύσεις των βορειοανατολικών πόλεων, ακόμη και πρώιμες κομμουνιστικές και αναρχικές ουτοπικές κοινότητες, είχαν έντονες τις θρησκευτικές αναφορές. Οι στατιστικές μας δείχνουν ότι από το 1990 ως το 2008 οι Χριστιανοί μειώθηκαν συνολικά από 86,2% σε 76,0 και, παράλληλα, αυξήθηκαν εντυπωσιακά οι Αθεϊστές-Αγνωστικιστές-Άθρησκοι από 8,2% σε 15,0% (αύξηση 83!!!) και οι οπαδοί λοιπών θρησκειών από 3,3% σε 3,9%. Επίσης, στα ποσοστά δεν περιλαμβάνονται όσοι/ες αρνήθηκαν να απαντήσουν στα στατιστικά ερωτηματολόγια και ανήλθαν σε 5,2% από 2,3%. Τι μας λένε αυτά τα στοιχεία; Μας λένε ότι ο λόγος περί «επιστροφής του Θεού» είναι παραπλανητικός, ιδιαίτερα όταν σε μια κοινωνία που, όπως αυτή των ΗΠΑ που τονίσαμε, διαπνέεται από έντονο θρησκευτικό πνεύμα διαπιστώνουμε ότι μειώνεται σχετικά γρήγορα η απήχηση της θρησκείας συνολικά. Όμως, το ανασχετικό και συνάμα ανησυχητικό δεδομένο είναι η ενίσχυση των φονταμενταλιστικών δογμάτων και η αύξηση των φανατικών (τηλε)ιεροκηρύκων και των οπαδών τους. Αντίβαρο σε αυτή την τάση είναι η ενίσχυση «αιρετικών» και «εναλλακτικών» θρησκευτικών εκκλησιών και τάσεων. Συγκεκριμένα βλέπουμε ότι οι Καθολικοί μειώθηκαν από 26,2% σε 25,1%, οι Βαπτιστές από 19,4% σε 15,8%, οι Μεθοδιστές από 8,1% σε 5,0% και οι Προτεστάντες γενικά από 9,8% σε 2,3%. Κάποιοι από αυτούς «ανεξαρτητοποιήθηκαν» από τις κατεστημένες μεγάλες οργανωμένες εκκλησίες και δηλώνει είτε γενικά Χριστιανοί (αύξηση από 4,7% σε 7,2%) είτε ακολουθούν μικρότερες εκκλησίες και δόγματα, όπως Πεντηκοστιανοί (από 3,2 σε 3,5%), Ευαγγελιστές/Αναγεννημένοι (από 0,3% σε 0,9%), Αντβεντιστές της 7ης Ημέρας και λοιποί. Από τις μη χριστιανικές θρησκείες, μείωση παρουσίασαν οι Ιουδαϊστές από 1,8% σε 1,2%, ενώ, παράλληλα, σημείωσαν αύξηση οι Μουσουλμάνοι (από 0,3% σε 0,6%), οι Βουδιστές (από 0,2% σε 0,5%) και οι Ινδουϊστές (από 0,1% σε 0,4%). Η Χριστιανική Δεξιά που κατακυρίευσε τις τελευταίες δεκαετίες το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα γιγαντώθηκε μέσα σε αυτή την κατάσταση μεταλλαγής μεγάλου μέρος των Χριστιανών σε φονταμενταλιστές αναγεννημένους Χριστιανούς, με κυριότερο εκπρόσωπο τον πρώην Πρόεδρο Τζωρτζ Μπους τον Νεώτερο. Στο μεταξύ, όπως μας έδειξε η υπόθεση Κλίντον-Λεβίνσκυ οι θρησκευτικοί κώδικες συμπεριφοράς άφησαν το στίγμα τους στους βασικούς θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη, το Κοινοβούλιο και τα βασικά πολιτικά κόμματα. Όσον αφορά το Δημοκρατικό Κόμμα επηρεάστηκε τόσο πολύ ώστε να συγκροτηθεί στον ευρύτερο πολιτικό χώρο του αλλά και στο εσωτερικό του η «Χριστιανική Αριστερά» που προωθεί αιτήματα της συντηρητικής πολιτικής ατζέντας της Χριστιανικής Δεξιάς με πιο ήπιο τρόπο. 

Συνεχίζεται… 


ATAKA ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



«Η όποια αλλαγή της προκαθορισμένης ημερομηνίας της 19η Φεβρουαρίου εξαρτάται από το PSI και ασφαλώς κανείς δεν μιλάει για μετά το Πάσχα» Γ. Μιχελάκης εκπροσωπος της ΝΔ. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=436513  



Όμως, για εκλογές μετά το Πάσχα μίλησε χθες ο Ευάγγ. Βενιζέλοςhttp://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15459&subid=2&pubid=112793003  



ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Christmas Carol

Μουσική: Occupy Wall Street 

Στίχοι: 99% Choir

http://occupywallst.org/article/99-choir-goes-caroling-forcloses-bank-america/  







ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ



Luke March (2011) Radical Left Parties in Europe. Oxon, UK and New York, NY: Routledge


Μια σημαντική έκδοση έφτασε σήμερα στα χέρια μου. Πρόκειται για την πρώτη σημαντική μονογραφία με θέμα την ριζοσπαστική αριστερά όπως διαμορφώθηκε στην Ευρώπη μετά το γκρέμισμα του «τείχους του αίσχους» στο Βερολίνο. Ο συγγραφέας εστιάζει σε βασικά ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, στη φύση του ριζοσπαστισμού τους και των ιδεολογικών και στρατηγικών θέσεών τους καθώς και γενικά την σημερινή δυναμική τους και τις άμεσες εκλογικές προσδοκίες τους. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ακόμη υποφέρουν από υπαρξιακές κρίσεις σχετικά με τη φύση του σοσιαλισμού αλλά κι ότι το μέλλον των κομμουνιστικών κομμάτων είναι δυσοίωνο. Τα πιο επιτυχημένα ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα δεν είναι πλέον «εξτρεμιστικά» αλλά υπερασπίζουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Το βιβλίο αναφέρεται και στην ελληνική πραγματικότητα του ΚΚΕ, του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ και έτσι αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον για εμάς. 


Θανάσης Τσακίρης

http://tsakiris.snn.gr/  

http://tsakthan.blogspot.com/ 

http://tsakthan.wordpress.com/  

http://antiracistes.wordpress.com/  

http://homoecologicus.wordpress.com/  

http://leftypedia.wordpress.com/  

http://greekunions.wordpress.com/  

http://femininmasculin.wordpress.com/  

http://ilioupoli.wordpress.com/    

http://homopolitics.wordpress.com/  

http://politicalperson.wordpress.com/  

http://cantpaydontpay.wordpress.com/  

http://pringkipessa.wordpress.com/  

http://redferryman.wordpress.com/  

http://adotoe.wordpress.com/  

http://easpemporiki.wordpress.com/  

http://www.easp.gr/