του Δημήτρη Χρήστου
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ολική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και οι φύλαρχοι που ζουν μόνο σε συνθήκες εξουσίας ψάχνονται για τις επόμενες μέρες, για το επαγγελματικό τους μέλλον. Οι πολιτικοί ρεπόρτερ παρακολουθούν τις διαθέσεις και τις προτιμήσεις των διαπλεκόμενων μιντιαρχών για να κατανοήσουν ποια πρόσωπα προωθούν και ποιες συγχωνεύσεις σχεδιάζουν. Η Άννα και ο Ραγκούσης έχουν εγκλωβιστεί φανατικά στα νεοφιλελεύθερα δόγματα και ταιριάζουν με την Ντόρα, που συντηρεί αρκετές δυνάμεις μέσα στη Ν.Δ. όπως τον Κυριάκο, τον Σπηλιωτόπουλο και τον Χατζηδάκη.
Η Άννα όμως ξέρει πως αυτά δεν αρκούν και ψάχνει για νέο αίμα, έχοντας στον νου το κόμμα του κ. Κουβέλη. Δύσκολο. Δεν βγαίνουν τα χαρτιά και κυρίως υποτιμούν τις προσωπικές φιλοδοξίες του Φώτη. Ο Λοβέρδος ναι μεν μετέχει στο κουαρτέτο, στο οποίο έχει προσχωρήσει και ο αμερικανοτραφής Μόσιαλος, αλλά αρχηγία σε κεντροδεξιό νεοφιλελεύθερο λόγο δεν βγαίνει εύκολα.
ΑΝ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ παραδώσει και το κόμμα και ακολουθήσουν ανοιχτές διαδικασίες, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως θα μονομαχήσουν Βενιζέλος και Λοβέρδος. Αυτό μπορεί να καθυστερήσει τη διάσπαση υπό την έννοια της ανάγκης αναδιάταξης των δυνάμεων που με πειθαρχία στο Μνημόνιο θα ανακατέψουν τα πράγματα για να σταματήσουν και την άνοδο της αριστεράς. Πλην όμως ο Χρυσοχοΐδης ανοίχτηκε στο πέλαγος και παίζει μπάλα κατά του Μνημονίου και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και απέτυχαν παρά την φιλότιμη προσπάθεια υποστήριξης που κατέβαλε ο ίδιος. Δεν έχει νόημα να πάμε παρακάτω. Και δεν έχει, διότι αυτοί νομίζουν πως παίζουν μπάλα σε εξαιρετικό χοτροτάπητα και γήπεδο με κατάμεστες από τους οπαδούς τους κερκίδες. Είναι τόσο μεγάλη η εξάρτησή τους από την εξουσία, που δεν έχουν αντιληφθεί ότι το γήπεδο είναι ξερό, γεμάτο βράχια και κερκίδες, οπαδοί δεν υπάρχουν!
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ οικονομία και η κοινωνία έχουν καταρρεύσει, έχουν ουσιαστικά χρεωκοπήσει και το 2012 δεν θα βγει εύκολα σε συνθήκες οικονομικής παράλυσης της αγοράς, με τις τράπεζες εκτός οικονομίας και με τόση οργή που εξακολουθεί να συσσωρεύεται στην απελπισμένη κοινωνία. Αν μάλιστα η αριστερά καταφέρει να διευρύνει τις συνεργασίες της, με ανοίγματα στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και με πρόσωπα όπως η Σοφία Σακοράφα, που έχουν διάθεση να συμπορευτούν για τη σωτηρία της πατρίδας μας, τότε τα σενάρια για τη διατήρηση της εξουσίας από τις δυνάμεις της υποτέλειας θα ακυρωθούν. Ποτέ άλλοτε στη μεταπολιτευτική περίοδο δεν έχει σημειωθεί μια τόσο μεγάλη κοινωνική διάθεση πολιτικής απελευθέρωσης της κοινωνίας από το πελατειακό σύστημα που έχει στήσει ο δικομματισμός.
ΟΛΟΙ αυτοί οι τύποι και πολλοί άλλοι δεν έχουν αντιληφθεί τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που έχει αρχίσει, αυτή τη φορά με οικονομικά πολεμοφόδια. Η συμφωνία Μέρκελ- Σαρκοζί αποτελεί ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα όχι τόσο για τη σταθεροποίηση της Ευρωζώνης όσο για τη μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου από τον χώρο της εργασίας στο κεφάλαιο. Η Μέρκελ και οι δυνάμεις που εκπροσωπεί εκτιμούν πως η ύφεση που βραχυπρόθεσμα θα πλήξει και τη δική τους οικονομία, αξίζει τη θυσία με αντάλλαγμα την αμερικανική καθήλωση, την αρπαγή πολύτιμων σε αξία περιουσιακών στοιχείων των χωρών τύπου Ελλάδας, την αξιοποίηση της φτηνής σε κόστος εργασίας νότιας και ανατολικής Ευρώπης και την αναπλήρωση των εξαγωγικών αναγκών της Γερμανίας και των συμμάχων της στις δυναμικά ανερχόμενες οικονομίες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Τι είναι άλλωστε η Ελλάδα ως οικονομικό μέγεθος μπροστά στην Κίνα και την Ινδία;
ΑΥΤΕΣ είναι μερικές από τις πλευρές στρατηγικής του κυρίαρχου σεναρίου του νεοφιλελεύθερου άξονα Μέρκελ - Σαρκοζί. Υπάρχουν όμως και οι πολιτικές επιπτώσεις. Εξαιρετικά σκιαγραφεί τους πολιτικούς κινδύνους ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν στο τελευταίο του άρθρο. “Οι δημοκρατικές αξίες βρίσκονται υπό πολιορκία. Δεν κινδυνολογώ. Τόσο στο πολιτικό όσο και στο οικονομικό μέτωπο είναι σημαντικό να μην πέσουμε στην παγίδα της σύγκρισης με το κραχ. Η υψηλή ανεργία δεν είναι 'καλή', μόνο και μόνο επειδή δεν έχει φτάσει στα επίπεδα του 1933: και οι δυσοίωνες πολιτικές τάσεις δεν πρέπει να απορρίπτονται, μόνο και μόνο επειδή δεν έχει εμφανιστεί ακόμη κάποιος Χίτλερ. Πολύς κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει την βαρύτητα των ευρωπαϊκών πολιτικών εξελίξεων. Πρώτα απ' όλα, η κρίση του ευρώ σκοτώνει το Ευρωπαϊκό Όνειρο. Το κοινό νόμισμα, που υποτίθεται πως θα ένωνε τα κράτη, έχει, αντίθετα, δημιουργήσει ατμόσφαιρα πικρής αντιπαράθεσης”.
ΑΝ ΟΛΑ αυτά δεν αρκούν για να πείσουν τις δυνάμεις της ευρύτερης αριστεράς να ενωθούν στον μέγιστο σκοπό, τότε η Ιστορία θα είναι αμείλικτη απέναντι σε όσους θέτουν το προσωπικό υπεράνω του γενικού συμφέροντος του ελληνικού λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου