Μας δένουν χειροπόδαρα:"Στα άκρα το πάνε" οι τράπεζες με το παζάρεμα του PSI

Υψηλού ρίσκου απαιτήσεις προβάλλουν εκπρόσωποι των τραπεζών προκειμένου να μετάσχουν στο PSI ως “αντάλλαγμα” στα εξωφρενικά επιτόκια, της τάξης του 8%, που ζητούν στο “παζάρι” μεταξύ IIF και Αθήνας για την επιτυχία του εγχειρήματος που αποφασίσθηκε στις 26 Οκτωβρίου.

Το πρώτο αίτημα, το οποίο μπορεί να ανοίξει τον “ασκό του Αιόλου” για τη σταθερότητα των αγορών ομολόγων γενικότερα στην Ευρωζώνη επιτείνοντας την κρίση χρέους, είναι οι “ρήτρες συλλογικής δράσης”. Με αυτές τις ρήτρες, σε περίπτωση κατά την οποία δεν συγκεντρωθεί ένα ικανό ποσοστό κατόχων ομολόγων πρόθυμο να συμμετάσχει στο πρόγραμμα (για παράδειγμα εάν αυτοί απαρτίζουν μόνο ένα ποσοστό 70%, 75% κ.ο.κ. αντί λ.χ. ενός ενδεικτικού επιθυμητού ποσοστού κοντά στο 90%), ώστε το ποσό απομείωσης του χρέους να φθάσει κάπου στα 100 δισ. ευρώ, τότε οι ρήτρες συλλογικής δράσης θα υποχρεώσουν το υπόλοιπο ποσοστό να συμμετάσχει στο PSI υποχρεωτικά και όχι εθελοντικά.

Όμως, σε μια τέτοια περίπτωση, ελλοχεύει ο κίνδυνος να πιστοποιηθεί από την ISDA ”credit event” (πιστωτικό γεγονός”) και κατ' επέκταση να ενεργοποιηθούν τα CDS, με ό,τι κινδύνους σημαίνει αυτό από την “όρεξη” των κερδοσκόπων να αποκομίσουν τεράστια οφέλη και από ομόλογα άλλων χωρών της Ευρωζώνης.

Το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό και απασχολεί την ISDA, τη Διεθνή Ένωση Swaps και Παραγώγων (αποφάσισε μάλιστα να συγκαλέσει και τηλεδιάσκεψη με τα μέλη της για τις εξελίξεις και τις προοπτικές στην Ευρωζώνη και την αξιολόγηση των παραγώγων), με το ενδιαφέρον να εστιάζεται προς το παρόν στον μηχανισμό αντιστάθμισης έναντι κινδύνου στην Ελλάδα.

Υπενθυμίζεται ότι η ISDA έχει ήδη κατηγορηθεί από τους κερδοσκόπους ότι κακώς δεν ενεργοποίησε τα CDS και δεν έχει πιστοποιήσει credit event, με υπόνοιες ότι, από τη στιγμή που μέλη της ISDA (τα οποία θα αξιολογήσουν πότε υφίσταται ή όχι πιστωτικό γεγονός, άρα πληρώνονται τα CDS) είναι ταυτόχρονα και εκδότες των ασφαλίστρων, παρατηρείται μια “καταχρηστική” τρόπον τινά “ανοχή” (εννοώντας πως απέφυγαν και οι ίδιοι ως εκδότες αλλά και οι πελάτες τους να πληρώσουν στους τελικούς κατόχους περί τα 30 δισ. δολάρια).

Και βέβαια υπάρχει ένα σοβαρό “αγκάθι” αναφορικά με το δίκαιο που θα επιλεγεί για τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν, καθώς με ελληνικό δίκαιο θα μπορούσαν τα ομόλογα αυτά να υποστούν και νέο haircut (όταν μάλιστα πεποίθηση πολλών είναι πως το ονομαστικό κούρεμα των 100 δισ. ευρώ θα καταλήξει ενδεχομένως σε καθαρό πραγματικό όφελος μόλις 35 δισ. ευρώ), ενώ με το αγγλικό δίκαιο που επιθυμούν οι τράπεζες το ενδεχόμενο νέου haircut για βιωσιμότητα του χρέους ουσιαστικά απομακρύνεται.

ΠΗΓΗ ΑΥΓΗ