ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: Του Θάνου Αθανασίου
Ρόλο «γκαουλάιντερ» στα εσωτερικά της ευρωζώνης αποκτά και επίσημα το ΔΝΤ, μετά από τη διαφαινόμενη απόφαση της Συνόδου Κορυφής να περάσει μέσα από το διεθνή αυτόν οργανισμό ο δανεισμός των μεγάλων οικονομιών της ζώνης.
Η ΕΚΤ και τα κράτη - μέλη θα «δανείσουν» στο ΔΝΤ τα χρήματα που απαιτείται για τη διάσωση της Ιταλίας και της Ισπανίας, με τρόπο που παρακάμπτει τις πολιτικές «κόκκινες γραμμές» των Γερμανών και το καταστατικό της ΕΚΤ.
Με τη λύση αυτή οι Γερμανοί έχουν και την «πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο», διασφαλίζοντας τρία κυρίως κεκτημένα:
1. ότι στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στις αναθεωρήσεις των Συνθηκών και τα αιτήματα για βοήθεια, η δημοσιονομική πειθαρχία θα είναι εξασφαλισμένη
2. ότι η ΕΚΤ θα αναλάβει ένα ρόλο χρηματοδότη, με όλη την απαραίτητη συγκάλυψη ώστε να μη θεωρηθεί υποχώρηση από την αυστηρή μονεταριστική πολιτική και
3. ασφαλώς ότι το κόστος θα μοιραστεί σε παραπάνω από μια τσέπες, περιλαμβανομένης και της τσέπης των Αμερικανών, που πιέζουν για λύση στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Βεβαίως, όλα αυτά λύνουν το βραχυπρόθεσμο πρόβλημα για τα μάτια των αγορών, εξασφαλίζοντας μια μέτρια παροχή ρευστότητας, ή αλλιώς αποκλείοντας ένα χρεοστάσιο μιας μεγάλης οικονομίας. Κατά τα λοιπά, η Μέρκελ παραδέχεται ότι θα χρειαστούν χρόνια για να λυθεί το πρόβλημα της ευρωζώνης, ο Σόιμπλε μιλάει για συστημική κρίση χρέους, αφήνοντας παράθυρο για συνδιαχείριση του χρέους άνω του 60% του ΑΕΠ και όλοι είναι προετοιμασμένοι για ένα νέο γύρω συγκρούσεων με τον Ν. Σαρκοζί και τους λοιπούς εταίρους, αρχής γενομένης από σήμερα.
Επί της ουσίας, είναι γνωστή η κατεύθυνση που θα πάρει η ζώνη: αυστηροποίηση του συμφώνου σταθερότητας, είναι, όμως, άγνωστες πολλές από τις ενδιάμεσες λεπτομέρειες. Οι διπλωμάτες του Συμβουλίου που χειρίζονται τα προσχέδια των συμπερασμάτων και η Κομισιόν βλέπουν κυρίως επτά ερωτήματα για τη Σύνοδο Κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου:
1. Πόσο μακριά θα πάνε οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων στο ζήτημα του οικονομικού συντονισμού;
2. Πόσο μακριά θα φτάνει η εποπτεία στο κοινοτικό επίπεδο; Θα επεμβαίνει η Κομισιόν προληπτικά στους προϋπολογισμούς;
3. Πόσο θα αυστηροποιηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας σε σχέση με τα δημοσιονομικά μεγέθη; Θα κατεβεί το όριο του 3% στο 2% για το έλλειμμα;
4. Πόσο μακριά θα φτάνουν οι κυρώσεις; Μετά τα πρόστιμα θα ακολουθεί αναστολή ψήφου στο Συμβούλιο ή και αποπομπή;
5. Το νέο “οικονομικό συμβόλαιο” των κρατών μελών θα επιβληθεί στο επίπεδο των 27, των 17 ή μεταξύ μιας “συμμαχίας των προθύμων”; Θα ξεκινήσει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας;
6. Ποιος θα είναι ο αναθεωρημένος ρόλος του ΔΝΤ και της ΕΚΤ “υπό το νέο σχήμα σωτηρίας του ευρώ”; Πως θα αυξηθεί η χρηματοδότηση του ΔΝΤ από τους Ευρωπαίους για να καλύψει μελλοντικές ανάγκες μεγάλων χωρών όπως η Ιταλία και η Ισπανία;
7. Θα δεχθούν οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους βραχυπρόθεσμη - άμεση λύση, όπως για παράδειγμα τα ευρωομόλογα ή μια νέα πολιτική εντολή προς την ΕΚΤ;
Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο εκτιμούν ότι η Καγκελαρία και το Συμβούλιο θα μπορούσαν να δεχθούν έναν ενισχυμένο ρόλο του ΔΝΤ στο δανεισμό των μεγάλων κρατών. Το ΔΝΤ, απαλλαγμένο από πολιτικές πιέσεις και διαπραγματεύσεις έχει «το καρότο και το μαστίγιο» που λείπει από την ΕΕ αυτή τη στιγμή για να επιβάλει τις πολιτικές λιτότητας. Η συμμετοχή του θα μπορούσε έτσι να λειτουργήσει ως γέφυρα για το ενδιάμεσο διάστημα ανάμεσα στη Σύνοδο και την επικύρωση των όποιων αλλαγών στις Συνθήκες. Το ΔΝΤ θα χρειαστεί βεβαίως χρήματα, διότι τα κεφάλαιά του δεν επαρκούν για την Ιταλία και την Ισπανία. Οι υπουργοί οικονομικών προκρίνουν ήδη διμερή δάνεια προς το ταμείο (κυρίως από τη Γερμανία), όμως δεν μπορεί να αποκλειστεί δανεισμός και από την ίδια την ΕΚΤ, που και κεφάλαια διαθέτει και κάτι τέτοιο δεν αντίκειται στο καταστατικό της (η ΕΚΤ επιτρέπεται να δανείζει διεθνείς οργανισμούς, όχι όμως κράτη). Συγκεκαλυμμένα και χωρίς άλλα πολιτικά προβλήματα για τη Γερμανία, με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να «τυπωθεί στην πράξη χρήμα», όπως σχολιάζουν στελέχη της Επιτροπής.
«Αυτή την εβδομάδα διακυβεύονται το σταθερό μέλλον του ευρώ και, κατά συνέπεια, η οικονομική ανάκαμψη και η απασχόληση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο επίτροπος Ρεν στο Ρόιτερς και μάλλον περιγράφει ήπια το διακύβευμα. Συμπληρώνει, μάλιστα, ότι «δημιουργείται η ανάγκη για την υιοθέτηση ενός αποφασιστικού πακέτου μέτρων από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο». Ο αντίλογος των κοινοτικών και της ΕΚΤ είναι βέβαια, πως και παλαιότερα υπήρχε αυστηρό σύμφωνο σταθερότητας, αλλά οι σημερινοί τιμητές της αυστηρότητας ήταν αυτοί που το χαλάρωσαν. Αν είχε εισακουστεί ο Ντελόρ και η Κομισιόν πριν από 20 χρόνια, άλλωστε, ίσως και να μην είχαμε φτάσει εδώ. Η ιστορία όμως δε γράφεται με «αν»...
Πηγή real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου