Με το συζητούμενο νομοσχέδιο η κυβερνητική πλειοψηφία και η κυβέρνηση που το φέρνει και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ -οι οποίοι αφού τα είπαν σε μία κομματική σύσκεψη, ετοιμάζονται να το ψηφίσουν- σε λίγες ώρες θέλουν να γυρίσουν δεκαετίες πίσω το ρολόι για τους εργαζόμενους, το εισόδημά τους και τα δικαιώματά τους και ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που αμείβονται με τα κατώτατα που προβλέπουν οι συμβάσεις. Είναι η πιο σκληρή δεξιά πολιτική που έχει περάσει με νομοσχέδιο τις τελευταίες δεκαετίες σε τούτη εδώ την αίθουσα. Είναι τόσο σκληρή αυτή η δεξιά πολιτική, που η καθαρόαιμη δεξιά την ψηφίζει κατά 50%.
Είναι ένα νομοσχέδιο με το οποίο αθετούνται και ανατρέπονται οι δεσμεύσεις με τις οποίες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, είτε είστε στα κυβερνητικά έδρανα είτε είστε στα βουλευτικά, γίνατε κυβέρνηση και βουλευτές. Υποσχεθήκατε στους πολίτες αυξήσεις και όχι μειώσεις.
Κύριε Σαχινίδη, όταν σας θυμίζουμε τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις, αυτό που συνηθίζετε να επαναλαμβάνετε με έναν ακραίο κυνισμό -φαίνεται σας αρέσει- σε γνήσια ελασσονική προφορά είναι, «αυτά είναι last year». Πρέπει να σας θυμίσω ότι και μέχρι τις 14 Νοεμβρίου, μέχρι να κλείσουν οι κάλπες του δεύτερου γύρου, και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών και εσείς και όλα τα κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ λέγατε «κανένα νέο μέτρο, δεν θα υπάρχουν νέες μειώσεις μισθών, δεν θα θιγούν με έμμεσους, πρόσθετους φόρους οι ασθενέστεροι». Περίμενα, κυρία Κατσέλη, ο πρωθυπουργός που κόπτεται υπέρ του διαλόγου και επιδιώκει συνεννοήσεις και συναινέσεις, αφού τελείωσε το Υπουργικό Συμβούλιο, να έρθει στην αίθουσα, να είναι παρών και να εξηγήσει γιατί αυτό το νομοσχέδιο εφαρμόζει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και γιατί αυτό το νομοσχέδιο είναι συνεπές με αυτά που έλεγε, ακριβώς ένα μήνα πριν, μέχρι και τις 14 Νοεμβρίου. Πρέπει να μας εξηγήσει για ποιο λόγο είναι κατεπείγον αυτό το νομοσχέδιο.
Αυτός ο πρωθυπουργός της ανοικτής διαβούλευσης, του open government όπως του αρέσει να λέει, που έκανε δώδεκα μήνες να διορίσει διοικητή στο ΙΚΑ, που έκανε πάνω από ένα χρόνο να διορίσει διευθυντές στις εφορίες, μπας και μαζέψουν λίγο τη φοροδιαφυγή, θέλει σε λίγες ώρες να ξηλώσει κατακτήσεις δεκαετιών.
Πρόκειται για ακραίο κυνισμό και υποκρισία. Αντιστρέφω τους χαρακτηρισμούς του υπουργού Οικονομικών χθες στην Επιτροπή. Καλείστε να απαντήσετε, κύριοι συνάδελφοι, στο εξής ερώτημα. Είπατε συνειδητά ψέματα όλο αυτό το διάστημα όταν λέγατε «όχι μειώσεις μισθών, όχι νέα μέτρα»; Ή έχετε χάσει πλήρως τον έλεγχο; Επίσης, αφού θεωρείτε κατεπείγοντα αυτά τα μέτρα, γιατί μας τα κρύβατε μέχρι πριν από ένα μήνα, ενώ περιλαμβάνονται και στο Μνημόνιο νούμερο 1 και στο Μνημόνιο νούμερο 2 και τα έχετε υπογράψει τον Μάιο και τον Αύγουστο; Η κατάχρηση του δικαιώματος της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί το κατεπείγον, συνιστά έλλειμμα δημοκρατίας. Πρωταγωνιστής σε αυτό το έλλειμμα δημοκρατίας, που υποβαθμίζει τη Βουλή, είναι ο υπουργός Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Έχουν έρθει επτά νομοσχέδια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Και τα επτά είναι του υπουργείου Οικονομικών. Από τον αριθμό που μας είπε προηγουμένως ο κ. Πετσάλνικος, των είκοσι πέντε, πρέπει να λογαριάσουμε ότι τα επτά είναι κυρώσεις συμβάσεων. Άρα, στα πραγματικά νομοσχέδια η αναλογία είναι επτά στα δέκα οκτώ. Εάν ήταν για τρίποντα, θα ήταν μεγάλο ρεκόρ. Εάν είναι όμως για δημοκρατία, είναι μεγάλο έλλειμμα. Εξηγήστε μας. Μέχρι πριν λίγη ώρα επιμένατε ότι είναι κατεπείγον να διαγράψετε ανείσπρακτες οφειλές 24.000.000.000, από αυτές που λέγατε προεκλογικά ότι θα μαζέψετε τα έσοδα για να στηρίξετε το «λεφτά υπάρχουν». Ακόμη και εάν δεχθεί κανείς ότι κάποιες από αυτές δεν μπορείτε να τις μαζέψετε πια, διότι δεν υπάρχουν οι άνθρωποι από τους οποίους θα τις πάρετε, γιατί είναι αυτό κατεπείγον; Δεν μπορεί να γίνει με μία διαδικασία που να μην αφήνει σκιές, που να έχει λίστες με ονόματα, που να έχει ονοματεπώνυμα για να μην έχουμε σκανδαλώδεις ρυθμίσεις τύπου περαίωσης; Και επειδή αυτό το πήρατε πίσω την τελευταία στιγμή, έστω προσωρινά, υπό την πίεση και τη δική μας και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης και συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ, γιατί θεωρείτε κατεπείγον σε αυτό το πολυνομοσχέδιο να κάνετε δώρο στους καναλάρχες για δυόμισι χρόνια τους φόρους που οφείλουν από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, όπως προκύπτουν από νόμο που εσείς ψηφίσατε πριν από λίγους μήνες; Επειδή αυτά θα είναι απώλεια εσόδων, αυτό το δώρο ποιος θα το πληρώσει; Θα το πληρώσουν οι ασθενέστεροι πολίτες με νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, όπως η νέα αύξηση του ΦΠΑ.
Μας μιλάγατε, κύριοι της κυβέρνησης, για σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα στα εργασιακά θέματα. Κατ’ αρχήν κανένας δεν διαπραγματεύεται σκληρά, όταν βάζει την υπογραφή του σε ένα κείμενο -όπως κάνατε εσείς- και μετά προσπαθεί να το διορθώσει, γιατί τότε εισπράττει την απάντηση από την τρόικα «ας προσέχατε τι υπογράφατε». Δεύτερον, ακόμη και το Μνημόνιο νούμερο 2 του Αυγούστου, που έχει τη χειρότερη διατύπωση για τα εργασιακά, και το Μνημόνιο νούμερο 3 που λέει ότι οι επιχειρησιακές υπερισχύουν των κλαδικών γενικά, χωρίς αναιτιολόγητες εξαιρέσεις, εσείς εφαρμόζετε στο νομοσχέδιό σας χειρότερα και απ’ ό,τι προβλέπει το Μνημόνιο, διότι το «χωρίς αναιτιολόγητους περιορισμούς» έχει φύγει. Στο δικό σας άρθρο προβλέπεται ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν απολύτως των κλαδικών. Τι κάνετε μ' αυτό το νομοσχέδιο και το κρύβετε; Καταργείτε τη φιλοσοφία και τις ρυθμίσεις του ν. 1876/1990, που είναι ο μοναδικός νόμος, κύριοι συνάδελφοι, που ψηφίστηκε από αυτή τη Βουλή με 300 «ΝΑΙ» επί οικουμενικής κυβέρνησης και ο οποίος έλεγε το εξής απλό, ότι οι επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις, που υπάρχουν εδώ και χρόνια στο δίκαιό μας, μπορούν να είναι μόνο ευνοϊκότερες για τον εργαζόμενο από τις κλαδικές, όχι χειρότερες. Ε, λοιπόν, εσείς αυτό το καταργείτε και λέτε ότι οι επιχειρησιακές μπορεί να είναι χαμηλότερες από τις κλαδικές. Και το μόνο που βάζετε είναι ένα πάτωμα 740 ευρώ μικτά της Εθνικής Συλλογικής. Όμως, όταν έχεις κλαδικές συμβάσεις που δίνουν κατώτατο 850, 900, 1.000, 1.100, 1.200 ευρώ, καταλαβαίνουμε ότι δίνετε ενθάρρυνση για μεγάλες μειώσεις.
Οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις δεν θα ισχύουν, όπως λέγατε, μόνο στις επιχειρήσεις που κινδυνεύουν με κλείσιμο, αλλά μπορούν να εφαρμοστούν γενικευμένα και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την αποδυνάμωση σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια, την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, διότι θα βάλει τις επιχειρήσεις σε έναν ανταγωνισμό ποιος θα κόψει περισσότερο από τους εργαζόμενους, για να αποκτήσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και κανείς εργοδότης, καμία εργοδοτική οργάνωση δεν θα θέλει να συνάπτει κλαδικές συμβάσεις με υψηλότερες αποδοχές από τις επιχειρησιακές, γιατί αυτό θα είναι μπόνους προς τους ανταγωνιστές της. Άρα, τι θα μείνει; Επιχειρησιακές συμβάσεις και στις μικρές επιχειρήσεις με κάτω από είκοσι εργαζόμενους, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων και επομένως και των εργαζομένων, που δεν θα υπάρχει καν σωματείο, η απειλή των ατομικών συμβάσεων στο έλεος του άπληστου εργοδότη. Και εδώ μη λέτε για ωριμότητα, όταν ξέρετε ότι ένα μεγάλο μέρος της εργοδοσίας έχει τόσο άπληστη εργοδοτική συμπεριφορά, που χρησιμοποιεί την πολιτική του Μνημονίου και την κρίση για να εφαρμόσει την παροιμία «βρήκαμε παπά, να θάψουμε καμπόσους».
Ακολουθείτε μία πολιτική -και κλείνω χωρίς ιδιαίτερη υπέρβαση χρόνου, θα αξιοποιήσω και τη δευτερολογία- που οδηγεί στο τέλος του «κοινωνικού συμβολαίου», σε μία μεγάλη μείωση μισθών, σε μία εργασιακή ζούγκλα, όπου εσείς νομιμοποιείτε συνθήκες Λατινικής Αμερικής. Οι κηδεμόνες, το μεγάλο κεφάλαιο -οικονομική και εκδοτική ελίτ αυτού του τόπου- σας έχει αναθέσει να κάνετε τη «βρώμικη» δουλειά σε βάρος όχι μόνο των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά και της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου που σας έστειλε στα κυβερνητικά έδρανα.
Και την ίδια ώρα, με την πολιτική σας -και κλείνω, κυρία πρόεδρε- οδηγείτε την οικονομία σε βαθύτερη ύφεση, με αποτέλεσμα να μην πιάσετε ούτε τους δημοσιονομικούς σας στόχους, τη χώρα σε μεγαλύτερη ακρίβεια και ανεργία και την κοινωνία σε μεγαλύτερες ανισότητες. Είναι προφανές ότι καταψηφίζουμε και με τα δύο μας χέρια αυτό το νομοσχέδιο επί της αρχής. Στη δευτερολογία μου θα αναφερθώ και σε συγκεκριμένες διατάξεις.
*Το παραπάνω κείμενο είναι από την ομιλία του Δημήτρη Παπαδημούλη στη συζήτηση της Τετάρτης στη Βουλή, επί του πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου