Παρά-κράτος!

«Kουκουλοφόροι» του συστήματος. Ο κόσμος τούς έχει πάρει πλέον χαμπάρι. Γι' αυτό και τα ψέματά τους ακούγονται τόσο κωμικά όσο ποτέ.

Η Αστυνομία - ισχυρίζονται οι αρμόδιοι - δε βάζει ανθρώπους της (ασφαλίτες, δηλαδή) μέσα στις εργατικές και λαϊκές διαδηλώσεις.

Ποτέ - ισχυρίζονται οι αρμόδιοι - η Αστυνομία δε χρησιμοποιεί προβοκατόρικες μεθόδους, για να συκοφαντήσει και να υπονομεύσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Ποτέ - ισχυρίζονται οι αρμόδιοι - δεν υπέπεσαν στην αντίληψή τους φαινόμενα «συνεργασίας» μεταξύ Αστυνομίας - κουκουλοφόρων...

Επομένως:

Οι ομάδες των «πραιτοριανών», με «φόρμες» και «κράνη», χρώματος μαύρου κατά προτίμηση, με αποστολή να υπονομεύουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις (που όλοι τους έχουμε δει), απλώς... «δεν» υπάρχουν!

Οι ασφαλίτες με πολιτικά, χωρίς διακριτικά της Αστυνομίας, με ειδικές «φόρμες εργασίας», με στόχο να παρεισφρέουν στις πορείες, να χαφιεδίζουν, να φακελώνουν, να προκαλούν επεισόδια, να κατασκευάζουν «ενόχους» και να συνδράμουν τους ένστολους συμπαίχτες τους (που όλοι τους έχουμε δει), απλώς... «δεν» υπάρχουν!

Οι ομάδες προβοκατόρων με άνωθεν νομιμοποίηση - δηλαδή, προβοκάτορες κανονικοί - εντεταλμένοι να παίζουν το ίδιο και το ίδιο παιχνίδι, παρέα με τους άλλους κουκουλοφόρους, τους «γνωστούς - αγνώστους»... συναδέλφους τους, σε αυτήν την ατέλειωτη παράσταση για «κλέφτες κι αστυνόμους» (που όλοι τους έχουμε δει), απλώς...«δεν» υπάρχουν!

Και αφού «δεν» υπάρχουν (!), η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο, μετά τη δολοφονική δράση των κουκουλοφόρων στο Σύνταγμα και τις καταγγελίες του ΚΚΕ, ζήτησαν στοιχεία (από το... ΚΚΕ!) για όλα όσα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια όλου του ελληνικού λαού!

Έλα, όμως, που το φαινόμενο των ασφαλιτών - χαφιέδων - προβοκατόρων, αυτό το κατασκεύασμα των φανερών και μυστικών υπηρεσιών, είναι μια μεθοδολογία τόσο παλιά, όσο και η μεθοδολογία της προβοκάτσιας εκ μέρους των κατασταλτικών μηχανισμών.

Είναι μια «κολόνια που κρατάει χρόνια» στη Δημοκρατία τους και η αποφορά της είναι πια απόλυτα αναγνωρίσιμη. Αλλωστε, ως προς αυτό, υπάρχουν τα γεγονότα:

Υπάρχουν, για παράδειγμα, τα ντοκουμέντα (βίντεο, μαρτυρίες) που κατήγγειλε η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» στον ίδιο τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, για τη σε διατεταγμένη υπηρεσία δράση των προβοκατόρικων μηχανισμών, που ξεπηδούσαν μέσα από τους κόλπους των «προστατών του νόμου», στην απεργία της 15ης Δεκέμβρη του 2010. Μέχρι σήμερα, ο κ. Παπουτσής δεν έχει απαντήσει.

Υπάρχει το μόλις πριν από ενάμιση χρόνο περιστατικό (κάθε άλλο παρά «μεμονωμένο») και συγκεκριμένα στις 17/6/2010, όταν πιάστηκε κυριολεκτικά στα πράσα ασφαλίτης στην πορεία του ΠΑΜΕ, να παριστάνει το διαδηλωτή και να επιχειρεί να προκαλέσει ιδανικές συνθήκες για την επέμβαση της Αστυνομίας (έγινε αντιληπτός από τους διαδηλωτές, καθώς είχε ασύρματο με τον οποίο επικοινωνούσε με την Ασφάλεια. Οι διαδηλωτές τον ακινητοποίησαν, του πήραν ασύρματο και υπηρεσιακή ταυτότητα).

Υπάρχουν, επίσης, και οι σχετικές φωτογραφίες.

«Απολαύστε» τουλάχιστον δύο - όλες θα ήταν αδύνατον να δημοσιευτούν, είναι τόσες πολλές...

«... ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία»!

Στις 30 Ιούνη, όταν και πάλι κατά τη διάρκεια και της τότε απεργιακής διαδήλωσης έδρασε στην Αθήνα το κράτος των μηχανισμών καταστολής σε συμπαιγνία με το παρακράτος των κουκουλοφόρων, η Αλέκα Παπαρήγα κατέθεσε στη Βουλή μια σημαντική αποκάλυψη:

Πρόκειται για το απόρρητο έγγραφο της EUROPOL με τον τίτλο «Ευρωπαϊκές Βέλτιστες Πρακτικές για το Χειρισμό των Πληροφοριοδοτών», το οποίο έφερε στο φως στις 8/9/2002 ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης».

Το έγγραφο συνιστά στην ουσία το «εγκόλπιο του προβοκάτορα», σύμφωνα με το οποίο η ΕΕ - των «15» τότε - «νομιμοποιεί» την κατασκευή χαφιέδων και προβοκατόρων.

Ο χαφιές και ο προβοκάτορας, όπως ορίζεται στο εν λόγω εγκόλπιο, είναι ένα «άτομο το οποίο αποτελεί αντικείμενο εμπιστευτικού χειρισμού και το οποίο παρέχει πληροφορίες και/ή παρέχει συνδρομή στις αρμόδιες Αρχές»,

το οποίο μάλιστα

«με την έγκριση μιας καθορισμένης εξουσιοδοτούσας Αρχής, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή τις κατευθυντήριες γραμμές, επιτρέπεται να συμμετάσχει σε ένα έγκλημα, το οποίο άλλοι ήδη προτίθενται να διαπράξουν»!

Δύο μέρες αργότερα, ερωτηθείς για τις αποκαλύψεις του «Ρ», ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος - και νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος - του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Πρωτόπαππας, απάντησε:

«Δεν προτίθεμαι να σχολιάζω έγγραφα αστυνομικών αρχών» (!) και συνέχισε:

«Στο πλαίσιο των "15", λαμβάνονται και κάποιες γενικές αποφάσεις (...). Για τα ειδικά ζητήματα που συνδέονται με τις αστυνομικές αρχές, ρωτήστε τον εκπρόσωπο της ΕΛ.ΑΣ.»!

Αυτές είναι οι ...«απαντήσεις» που έδωσε τότε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για το απόρρητο έγγραφο της ΕΥΡΩΠΟΛ, για το εγχειρίδιο δηλαδή κατασκευής χαφιέδων στην Ελλάδα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Χαφιέδες, οι οποίοι, κατά την τέλεση των «καθηκόντων» τους, (σ.σ.: να επανδρώνουν τους μηχανισμούς «διάβρωσης» και «διείσδυσης», όχι βεβαίως του χώρου του οργανωμένου ή κοινού εγκλήματος, αλλά του λαϊκού κινήματος) έχουν την άδεια να προβαίνουν ακόμα και στη διάπραξη εγκλημάτων!

Εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε κάτι ακόμα:

Ήταν ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός, ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος ομολόγησε ότι το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του στέλνουν χαφιέδες στις συγκεντρώσεις των εργαζομένων.

Με αφορμή τον επ' αυτοφώρω εντοπισμό και την εξουδετέρωση ασφαλίτη, στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα την Πρωτομαγιά του 2002 ο τότε πρωθυπουργός δήλωσε από βήματος Βουλής:

«Υπάρχουν αστυνομικοί σε διατεταγμένη υπηρεσία και στην προκειμένη περίπτωση ο υπουργός Δημόσιας Τάξης με διαβεβαίωσε ότι αστυνομικός"συνελήφθη" από τους διαδηλωτές, εδάρη, του πήραν και τα χρήματα, ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία»!

(Δηλώσεις πρωθυπουργού Σημίτη, Πρακτικά Βουλής, 17/5/2002).

Με άλλα λόγια, όχι μόνο ομολογούσαν ότι στέλνουν στις διαδηλώσεις ασφαλίτες - οι οποίοι αποτελούν θυλάκους για τη δημιουργία προβοκάτσιας - αλλά έφτασαν και στο έσχατο σημείο ντροπής να συκοφαντούν τους εργάτες και την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ, επειδή τους εντοπίζουν!

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης" 25/10/2011

Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος είναι γνωστός για την αιχμηρή και πάντα τεκμηριωμένη πένα του, τόσο ως αρθρογράφος όσο και ως συγγραφέας.

Το τελευταίο του βιβλίο μάλιστα «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε» αποτελεί ένα χρήσιμο «εργαλείο» για να κατανοήσουμε «τι» συμβαίνει στον κόσμο και στην Ελλάδα, αλλά και «γιατί» συμβαίνει.

Το βιβλίο, αφενός θέτει τα κρίσιμα ερωτήματα, αφετέρου δίνει στέρεες απαντήσεις:

Πόσοι φτωχοί απαιτούνται για να «παραχθεί» ένας πλούσιος;

Πώς γίνεται την τριετία 2008-2010, που δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν στις στρατιές της απόλυτης φτώχειας, της εξαθλίωσης και της ανεργίας, ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη να έχει διπλασιαστεί;

Ποιοι, πώς και γιατί δημιουργούν τα χρέη και τα ελλείμματα;

Ποια τα αίτια της κρίσης στην Ελλάδα και τον κόσμο;

Ποιος ο ρόλος της ΕΕ, του ΔΝΤ, του εγχώριου πολιτικού συστήματος;

Γιατί η Ιστορία της Ελλάδας είναι μια διαρκής ιστορία χρεών, ελλειμμάτων και Μνημονίων από το 1821;

Πού μας οδηγούν τα Μνημόνια και πώς φτάσαμε ωε εδώ;

Η κρίση έχει πρόσημο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό; Την προκαλούν όλοι; Την πληρώνουν όλοι;

Ποιοί και πώς κερδίζουν από την κρίση;

Ποιά είναι η «διέξοδος» από την κρίση και πώς επιτυγχάνεται;