Και τέλος
Ήρθε η στιγμή της πλερωμής κι ακούγονται
Νομίσματα να πέφτουν πάνω στο τραπέζι.
Γ. Σεφέρης «Τελευταίος Σταθμός»
Είναι η δεύτερη φορά που ο τύποις Έλληνας πρωθυπουργός (ο επιρρηματικός προσδιορισμός σ’ όποιο ουσιαστικό θέλετε) αναταράζει το πολιτικό προσκήνιο με τις «πρωτοβουλίες» του. Η πρώτη ήταν τις μέρες ψήφισης του επαχθούς Μεσοπρόθεσμου, με χιλιάδες λαού στις πλατείες, όταν δήλωσε, τάχα μου, ότι παραιτείται για να γίνει κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας». Αμέσως οι κιτρινοφυλλάδες του μεγαλοαστισμού και τα συνώνυμά τους ΜΜΕ σήκωσαν την απαραίτητη σκόνη καλλιεργώντας προσδοκίες πολιτικών αλλαγών, καταπραΰνοντας την οργή του κόσμου, δίνοντας την πολιτική ανάσα στους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αμβλύνοντας τις γωνίες της πολιτικής οξύτητας.
Τότε, με έναν μικρό ανασχηματισμό, συσπειρωμένο το μπλοκ του τύποις Έλληνα πρωθυπουργού, ψήφισε, με ελάχιστες απώλειες, τόσο το Μεσοπρόθεσμο,όσο και τα χαράτσια, το ενιαίο μισθολόγιο, το κοινωνιοκτόνο πολυνομοσχέδιο!
Τώρα επιχειρείται κάτι ανάλογο, με τις αιφνιδιαστικές, υποτίθεται, πρωτοβουλίες του εν λόγω κυρίου περί αίτησης «ψήφου εμπιστοσύνης απ’ τη Βουλή» και, κυρίως, Δημοψηφίσματος. Μέσα σ’ ένα κλίμα πρωτοφανούς έκρηξης της λαικής οργής, με τους βουλευτές και τους υπουργούς να μη μπορούν να ξεμυτίσουν απ’ τα γραφεία και τα σπίτια τους, με τη μετατροπή των παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου σε ογκώδεις διαδηλώσεις σ’ όλες τις πόλεις της χώρας, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ξεφωνιέται, για πρώτη φορά, ως συνυπεύθυνος στην διάλυση της κοινωνίας και την υποδούλωση της χώρας, ο ακατονόμαστος πρωθυπουργός προσπαθεί, για δεύτερη φορά, εν γνώσει των δανειστών, να θολώσει τα νερά, να σπείρει προσδοκίες, αλλά και φόβο, σύγχυση, διάχυση ευθυνών, προκειμένου να ξανασυσπειρώσει το μπλοκ του, να ελαφρύνει την πίεση των βουλευτών και των υπουργών του, να πάρει άλλη μια πολιτική ανάσα, να κερδίσει χρόνο για να ολοκληρώσει την αποστολή του, ψηφίζοντας και τα υπόλοιπα μέτρα της δανειακής σύμβασης που θα μετατρέψει τη χώρα, και τυπικά, σε προτεκτοράτο!
Η «πρωτοβουλία» του ακατονόμαστου μπορεί να ξάφνιασε, ενδεχομένως, κάποια στελέχη και υπουργούς (όχι όλους) του κυβερνώντος κόμματος, αλλά δεν ξάφνιασε καθόλου τα κυριότερα στελέχη της ΤΡΟΙΚΑ, σε αντίθεση με όσα διαδίδουν τα ξεφωνημένα ΜΜΕ. Η εξαγγελία του Δημοψηφίσματος ήταν σε πλήρη γνώση τους και γι’ αυτό το γερμανικό Σπήγκελ έσπευσε να δώσει «συγχαρητήρια στον Έλληνα πρωθυπουργό για την απόφαση διενέργειας δημοψηφίσματος», ενώ πρόσωπα – κλειδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης αμέσως εντάχθηκαν στο κλίμα καλλιέργειας φόβου δηλώνοντας ότι ενδεχόμενο ΟΧΙ στο, υποτιθέμενο, δημοψήφισμα, θα σημάνει την χρεοκοπία της χώρας!
Εμείς, με βάση την λογική, αναλύοντας όλη την κατάσταση όπως διαμορφώθηκε στη χώρα τα δυο τελευταία χρόνια, πιστεύουμε ακράδαντα ότι:
1ο.Η κυβέρνηση θα πάρει, και μάλιστα άνετα, ψήφο εμπιστοσύνης. Αποκλείονται δηλαδή, τουλάχιστον δι’ αυτής της οδού, οι εκλογές. Γενικώς δεν προβλέπονται εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε εκλογές, αφού η κυβέρνηση έχει ακόμη σημαντικό έργο να επιτελέσει και αφορά κυρίως τις ιδιωτικοποιήσεις (βλέπε ξεπούλημα) και τις ζώνες ελεύθερης επιχειρηματικότητας. Δεν έφτασε η ώρα να την αποσύρουν ακόμα.
2ο. Δεν πρόκειται να γίνει Δημοψήφισμα ή καλύτερα, δεν πρόκειται να γίνει κανένα Δημοψήφισμα με το καίριο ερώτημα ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη δανειακή σύμβαση! Και αυτό γιατί ένα καθαρό και μεγαλοπρεπές ΟΧΙ, που είναι πολύ πιθανό, αφού η βροχή δεν φοβίζει πια τον βρεγμένο, θα έχει πολύ, μα πολύ δυσάρεστες επιπτώσεις στα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο! Και αυτό το ξέρουν πρώτα- πρώτα οι ίδιοι. Θα ήταν τελείως κουτό, τόσο ο ακατονόμαστος, όσο και τα αφεντικά του να διακινδυνεύσουν τα πολύχρονα σχέδιά τους ανοίγοντας δρόμο σε, εν πολλοίς, απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Δεν έχουν κανένα λόγο να κάνουν κάτι τέτοιο. Η πολιτική, σ’ αυτό το επίπεδο, δεν είναι τζόγος!
Τέλος, όσον αφορά τους λόγους της εξαγγελίας αυτής, πέρα από όσα αναφέρθηκαν στην αρχή και προκύπτουν απ’ τα ίδια τα λόγια του ακατονόμαστου στην κοινοβουλευτική του ομάδα (εκτόνωση και λύτρωση επικαλέστηκε), δεν αποκλείεται να έχει και στόχο την δημιουργία άλλοθι στον Σαμαρά για συμμετοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας στο μέλλον, αφού ψηφιστεί η δανειακή σύμβαση, προκειμένου να διαχυθούν οι ευθύνες και να υπάρξει, αν είναι δυνατόν αυτό, κάποιο πολιτικό μέλλον για τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Ή, τουλάχιστον, η ψευδαίσθηση πολιτικού μέλλοντος. Πάντως σύμπασα την κοινοβουλευτική αριστερά, μέχρι στιγμής, την έχει φέρει σε προφανή αμηχανία, αν δεν την έχει τρομάξει κιόλας!
Βέβαια όλα αυτά δεν παύουν να είναι σχέδια που εκπονούνται απ’ τον αστισμό με τα γνωστά εργαλεία ανάλυσης, όπως οι δημοσκοπήσεις, τα μοντέλα προσομοίωσης, την προϊστορία εφαρμογής σε άλλες χώρες κ.τ.λ. Όμως έρχεται κάποια στιγμή, ένα κρίσιμο ιστορικό σημείο, που κανείς δε μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις ενός λαού στα όρια της απελπισίας και της εξαθλίωσης. Και αυτό το ξέρουν πολύ καλά όλοι τους!
Νίκος Μπέκης
από το alfavita.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου