Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Η σύμπραξη της νέας κυβέρνησης επιβάλλει την συσπείρωση της αριστεράς, του Δ. Παπαδημούλη*



Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, μπορεί να μην έχει εκδηλώσει  ξεκάθαρα τις προθέσεις της αλλά το πλαίσιο της πολιτικής που θα εφαρμόσει αυτή η κυβερνητική σύμπραξη είναι δεδομένο και είναι πολύ αρνητικό για την μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων, παρ’ ότι εμφανίζεται ο κ. Παπαδήμος ως Μεσσίας. Εμείς θα καταψηφίσουμε αυτή  τη κυβέρνηση και θα ασκήσουμε, όπως προβλέπει ο νομός και το Σύνταγμα, αντιπολίτευση.
Αυτό που επιχειρείται αυτή την ώρα είναι η μεταβίβαση εξουσίας από ένα καταρρέον πολιτικό σκηνικό με μοχλό ένα μη πολιτικό πρόσωπο. Πίσω από τον κ. Παπαδήμο αθροίζεται η αποτυχία αυτών που έφεραν την Ελλάδα «στα βράχια» και το λαό στην απελπισία.
Και αυτή η κυβέρνηση θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Αυτή η κυβέρνηση θα εκτελέσει, όσα έχουν προδιαγράψει η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί και περιλαμβάνονται στις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου και θα έχει πολύ σκληρή ατζέντα. Θα κληθεί να πάρει πολύ σκληρές αποφάσεις, να κλείσει τον προϋπολογισμό του 2011 με πρόσθετα μέτρα λόγω μαύρης τρύπας στα έσοδα,  να ψηφίσει ένα σκληρότερο προϋπολογισμό για το 2012, να ψηφίσει το υπερδεκαετές μνημόνιο το οποίο θα συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση και θα πρέπει πρώτα να ψηφιστεί και μετά να πάει η χώρα σε εκλογές.
Τζάμπα δάνεια δεν υπάρχουν. Μάλλον θα πέσουν και οι υπογραφές που απαιτούν οι Ευρωπαίοι από πλευράς Σαμαρά. Η φόρμουλα θα βρεθεί. Οι δεσμεύσεις θα είναι μεγάλες και οι ηγεσίες που εξαναγκάστηκαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να δεχθούν τον κ. Παπαδήμο θα συνεργαστούν μαζί του ή θα τραβούν ο καθένας διαφορετικό δρόμο και ταυτόχρονα το χαλί, γιατί οι δυνάμεις οικονομικές και μιντιακές που πίεσαν για την επιλογή Παπαδήμου, δεν τον θέλουν μόνο για 3-4 μήνες.
Απέναντι και σ’ αυτή τη κυβέρνηση, εμείς θα θέσουμε τα ίδια ζητήματα: τι θα γίνει με τον περιορισμό της φοροδιαφυγής; θα βάλουν οι πλούσιοι το χέρι στη τσέπη; θα πάει κανένας κλέφτης φυλακή; θα πληρώσουν φόρους αυτοί που έβγαλαν τα λεφτά τους στην Ελβετία; θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη; θα απορροφηθούν οι κοινοτικοί πόροι; Θα αποκομματικοποιηθεί η δημόσια διοίκηση;
Επιπρόσθετα, θα ήταν πολύ καλύτερο ο κ.Παπανδρέου να είχε παραιτηθεί από το Σάββατο για να διαφυλασσόταν το Σύνταγμα που τσαλακώθηκε και μάλιστα και με την ανοχή του ΠτΔ. Όσα τραγελαφικά ζήσαμε τις τελευταίες μέρες προσβάλλουν τον ελληνικό λαό κι οφείλονται στην απελπισμένη προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να παραμείνει στην καρέκλα με την σύμπραξη  και την ανοχή και του ΠτΔ.
Αυτό αποτελεί απάντηση σε όσους λένε γιατί η αριστερά ήταν απούσα από την τελευταίες συναντήσεις στο Προεδρικό Μέγαρο.
Όσα έκανε την τελευταία εβδομάδα, ο κ. Παπανδρέου με τις αστοχίες και τις καθυστερήσεις επιτάχυναν την αποδόμηση του όχι μόνο από την Πρωθυπουργία αλλά και από την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
O κ. Σαμαράς από την άλλη, θα υποχρεωθεί να απολογηθεί στους οπαδούς του για την εντυπωσιακή μνημονιακή κωλοτούμπα που έχει κάνει.
Η  διεθνής δεξιά που εκπροσωπείται κατά 95% στην Ευρώπη κι έχει το επάνω χέρι μαζί με το τραπεζικό σύστημα και στο ΔΝΤ, απαιτούν από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να βάλουν την υπογραφή τους σε πολύ συγκεκριμένα δεσμευτικά μέτρα κι όχι σε ένα θολό πλαίσιο.
Αυτή η  πιεστική κατάσταση φέρνει προ των ευθυνών τους κι όλες τις δυνάμεις της αριστεράς κα των δυνάμεων που αποδεσμεύονται από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ.
Την ώρα που ενώνεται η ευρύτερη δεξιά με ένα δεξιόστροφο ΠΑΣΟΚ στο όνομα ενός πρώην τραπεζίτη με καλές τεχνικές προδιαγραφές, είναι επείγουσα ανάγκη να ενωθούν οι δυνάμεις της αριστεράς για να προβάλλει την δική της εναλλακτική λύση. Η κοινωνία καλεί τις ηγεσίες της αριστεράς να ενωθούν και να συσπειρωθούν εναντίον αυτής της άδικης πολιτικής μαζί με τις δυνάμεις που αποδεσμεύονται με το ΠΑΣΟΚ, σε ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα.
Όποιος αρνείται αυτή την επιλογή ρίχνει νερό στο μύλο της στήριξης των κυβερνητικών επιλογών.
Είναι αδήριτη ανάγκη να πάρει σάρκα και οστά το αντιμνημονιακό μπλόκ των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων, λαμβάνοντας τις κατάλληλες πρωτοβουλίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει ο πιεστικός κήρυκας αυτής της εξέλιξης. Ακόμα κι αν οι ηγεσίες των αριστερών δυνάμεων περιχαρακώνονται. Ο ενωτικός σπόρος που ανθεί στην κοινωνία ήδη αποδίδει. Γύρω από ένα ρεαλιστικό, ενωτικό και εναλλακτικό πρόγραμμα μπορούν να συσπειρωθούν ακόμα και δυνάμεις εκτός αριστεράς.
Αν δεν είναι τώρα η ώρα συσπείρωσης των αριστερών δυνάμεων, τότε πότε;
Όσοι είδαν τον κ. Σόιμπλε, εν μέσω καγχασμών, να περιγράφει τους τραγικούς χειρισμούς της ελληνικής πολιτικής ελίτ της τελευταίας εβδομάδας .καταλαβαίνει ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αφού απέτυχαν παταγωδώς τα έτη 2004-2009 και 2009-2011 αντίστοιχα, έρχονται τώρα να αθροίσουν δυο αποτυχίες για να κάνουν μια επιτυχία. Επιπλέον δεν έχουν την εμπιστοσύνη ούτε των ομογάλακτων ευρωπαίων ηγετών. Γι’ αυτό και η Ελλάδα κινδυνεύει όχι μόνο με ακόμα μεγαλύτερη κοινωνική οπισθοδρόμηση και χρεωκοπία αλλά θα υποστεί και μεγαλύτερες ταπεινώσεις.
Επιβάλλεται να υπάρξει μια φωνή της αριστεράς, όσο το δυνατό πιο ενωμένη, που να υπερασπίζεται την εθνική αξιοπρέπεια, τους αδύναμους και την ανάπτυξη. Δεν πρέπει να βρεθούμε κατώτεροι των περιστάσεων.
*ο Δ. Παπαδημούλης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
 στη Β’ Περιφέρεια της Αθήνας, μέλος της Επιτροπής Οικονομικών

Δεν υπάρχουν σχόλια: