ΚΚΕ: Έως πότε η ηγεσία του θα αρνείται την κοινή δράση (β' μέρος), Του Κώστα Μπούκα*

ΕΔΩ ΤΟ Α' ΜΕΡΟΣ 

Χαρακτηριστικότατη η στάση του ΚΚΕ στο θέμα της μη πληρωμής των χαρατσιών. Καλεί στη μη πληρωμή τους, σε οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή και αντίσταση. Σωστή θέση και θα περιμέναμε να υπήρχε στο ζήτημα αυτό έστω κάποια μορφής συνεννόηση ή κοινή στάση. Τίποτε όμως από όλα αυτά

1. Συνηθίζει η ηγεσία του ΚΚΕ όταν απευθύνεται στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς να κουνάει το δάκτυλο ως από έδρας καθηγητής, καμώνοντας την αλάθητη. Θυμόμαστε και εμείς τι έλεγε η γ.γ. του ΚΚΕ, επισκεπτόμενη με κομματική αντιπροσωπεία, λίγο πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, τον τότε γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΣΕ Μ. Γκορμπατσόφ προσφέροντάς του το άγαλμα του Ηρακλή, αναφερόμενη στις "ηράκλειες προσπάθειες" που έκανε για την ανασυγκρότηση και τη διαφάνεια, τις περίφημες γκλάσνοστ και περεστρόικα της τότε καταρρέουσας Σοβιετικής Ένωσης. Προκαλεί λοιπόν ερωτηματικά η αποκήρυξη από το ΚΚΕ των ηγεσιών του ΚΚΣΕ και της γραμμής που ακολούθησε το αδελφό Σοβιετικό Κόμμα μετά το 20ό Συνέδριο του 1956, προκειμένου να προχωρήσουν απροκάλυπτα στο τελευταίο Συνέδριο στην αποκατάσταση του "πατερούλη Στάλιν", ο οποίος έως το 1936 είχε καταφέρει με διάφορες μεθόδους να "εξαφανίσει" όλη τη φρουρά των μπολσεβίκων ηγετών που το 1917 είχαν πραγματοποιήσει την έφοδο στον ουρανό. Αφού λοιπόν οι ηγεσίες, από τον Ν. Χρουστσόφ έως και τον Μ. Γκορμπατσόφ, υπήρξαν αναθεωρητές, οπορτουνιστές, προδότες του κόμματος και του σοβιετικού λαού όπως τους αποκαλούν, γιατί δεν τους καταγγέλλανε τόσες δεκαετίες αλλά τους θεωρούσαν αλάθητους και ως το διεθνές επαναστατικό κέντρο; Τι γίνανε οι παλαιότερες προσεγγίσεις και περισπούδαστες αναλύσεις για το τι οικοδομούνταν στις κοινωνίες αυτές; Πότε ήταν σωστή η γραμμή, τότε ή σήμερα; Να θεωρείται άραγε τυχαίο ότι τα υλικά και τα ντοκουμέντα του 11ου (1982) και 12ου (1986) Συνεδρίου του ΚΚΕ δεν υπάρχουν στο βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής;

2. Η λογική της απομόνωσης από το υπόλοιπο λ.κ. και η αντίληψη που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στις γραμμές του, ότι με την υλοποίηση αυτού του δρόμου το κόμμα υπερασπίζεται τα ιερά και όσια του Μαρξισμού-Λενινισμού όχι μόνο εγχώρια αλλά και διεθνώς, οδηγεί και στο πολιτικό πρόταγμα που εκφωνεί προς την ελληνική κοινωνία: συμπόρευση με το ΚΚΕ και ισχυροποίησή του. Δηλαδή να δυναμώσει το μαγαζί μας και πέραν αυτού ουδέν. Τα υπόλοιπα παραπέμπονται στο φωτεινό αύριο, το οποίο κάποια στιγμή θα έρθει παραπέμποντας στο αντίστοιχο της Δευτέρας Παρουσίας των χριστιανών ή όποιων άλλων δογμάτων. Όποτε το ΚΚΕ βρέθηκε σε στιγμές που έπιασε τον σφυγμό του λαού μας και τις απαιτήσεις της ιστορικής συγκυρίας μεγαλούργησε. Συνέβαλε στη δημιουργία του ΕΑΜ, γράφοντας με χρυσές σελίδες την αθάνατη εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, έστω και εάν ο Ν. Ζαχαριάδης ώθησε στο πολιτικό περιθώριο μόλις γύρισε από το Νταχάου την ηγεσία που κατόρθωσε αυτό το έπος. Δημιούργησε την ΕΔΑ, αναδεικνύοντας την αξιωματική αντιπολίτευση σε λιγότερο από μια δεκαετία στρατιωτικής και πολιτικής ήττας του ηρωικού ΔΣΕ. Δημιούργησε τον Συνασπισμό το 1989, συμβάλλοντας στην ενότητα και δίνοντας προοπτική στην ελληνική κοινωνία. Σήμερα το ζητούμενο είναι μόνο η εκλογική καταγραφή, έστω και αυξημένη, των κομματικών μας σχηματισμών;

3. Από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα της πολιτικής της ηγεσίας του ΚΚΕ υπήρξε δήθεν η ετοιμότητα και η θέληση του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ για στήριξη του ΠΑΣΟΚ ή διαφόρων κεντροαριστερών κυβερνήσεων ως απόδειξη εδραίωσης της αλάθητης κομματικής ανάλυσης. Θέλοντας έτσι να δείξουν στο κομματικό ακροατήριο αλλά και στην κοινωνία ότι ο χώρος της υπόλοιπης αριστεράς είναι χωρίς αρχές και ιδεολογία και συνωστίζεται έτοιμος κάτω από τις κυβερνητικές καρέκλες να ανέβει πάνω σε αυτές καρπούμενος τα όποια οφέλη απορρέουν από την εξουσία. Είκοσι χρόνια τα ίδια ψέματα και όμως εξακολουθούν να τα επαναλαμβάνουν. Διαψεύδονται καθημερινά στην πράξη οι περισπούδαστες αναλύσεις τους για δήθεν "διαθέσιμη" δύναμη στήριξης του αστικού συστήματος αλλά δεν νοούν να τα αποσύρουν. Τελευταίο παράδειγμα διάψευσης και καταβαράθρωσης των επιχειρημάτων τους η συγκρότηση του κυβερνητικού μπλοκ του Μνημονίου και ποιες δυνάμεις συμμετέχουν. Δεν θα έπρεπε, κάνοντας την αυτοκριτική τους ως κομμουνιστές, να πούνε ότι επί είκοσι χρόνια κάναμε λάθος πολιτική εκτίμηση; Δεν θα το κάνουνε όμως αυτό, γιατί ο εχθρός δεν είναι απέναντι αλλά κατά την λογική τους δίπλα μας, ανάμεσά μας. Ας προσέξουμε καθημερινά την έκταση που καταλαμβάνει η πολεμική που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ από τις σελίδες του "Ριζοσπάστη", αλλά και στις δημόσιες εκφωνήσεις των μελών του Π.Γ. και της Κ.Ε. Χαρακτηριστικό το άρθρο του την ημέρα της επετείου εξέγερσης του Πολυτεχνείου, 17.11.11: «Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δηλητηριάζει τον λαό με την αστική προπαγάνδα»! Αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατό να καλλιεργείται τόσο απύθμενο μίσος για τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις, και μάλιστα από μια ηγεσία που παλεύει όπως ισχυρίζεται για ένα κόσμο διαφορετικό με κυρίαρχα στοιχεία την αλληλεγγύη, την μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την ισότητα, ένα νέο ανθρώπινο πολιτισμό σχέσεων και συμπεριφορών κ.α.. Φαίνεται ότι στην κοινωνία που ονειρεύεται η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ θα χωράνε μόνο οι δικές της πολιτικές αντιλήψεις. Κρίμα, ειλικρινά κρίμα.

4. Χαρακτηριστικότατη η στάση του ΚΚΕ στο θέμα της μη πληρωμής των χαρατσιών. Καλεί στη μη πληρωμή τους, σε οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή και αντίσταση. Σωστή θέση και θα περιμέναμε να υπήρχε στο ζήτημα αυτό έστω κάποια μορφής συνεννόηση ή κοινή στάση. Τίποτε όμως από όλα αυτά. Επειδή το ζήτημα το σήκωσαν πρώτοι οι δήμαρχοι που εκλέχτηκαν με την υποστήριξη και των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ (Ν. Ιωνίας, Ελληνικού - Αργυρούπολης, Σαρωνικού κ.λπ.), δεν υποστήριξαν τις πρωτοβουλίες αυτές, οι οποίες περικλείουν σοβαρά στοιχεία αλληλεγγύης και αντίστασης για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που δεν έχουν να πληρώσουν, αλλά και στοιχεία πολιτικής ανυπακοής και αμφισβήτησης των μέτρων των μνημονίων που επιβάλλει το κεφάλαιο. Στον Δήμο της Ν. Ιωνίας π.χ. η δημοτική παράταξη του ΚΚΕ ψήφισε λευκό, ενώ αλλού απείχαν της ψηφοφορίας ή ψήφιζαν λευκό. Στον Δήμο της Πετρούπολης που ελέγχουν, πήραν τη θετικότατη απόφαση στήριξης όσων αρνηθούν να πληρώσουν τα χαράτσια. Ο τέλειος παραλογισμός.

5. Εάν η ηγεσία του ΚΚΕ πιστεύει στην ενότητα στη δράση, στην απόκρουση της ταξικής επίθεσης, στο άνοιγμα θετικών προοπτικών για τον λαό μας, στο να γίνει η αριστερά ελπίδα και φάρος για την κοινωνία, στο να ανοίξει ο δρόμος για βαθιές και ουσιαστικές αλλαγές ώστε να καταστούν οι εργαζόμενοι κυρίαρχοι, εάν πιστεύει στο όραμα της σοσιαλιστικής κοινωνίας, πρέπει να ανοίξει το χρονοντούλαπο και να κλείσει εκεί μέσα τον σεχταρισμό και τις ανθενωτικές λογικές. Να τολμήσει, όπως τόλμησε και ο τότε ηγέτης του, ο Χαρίλαος Φλωράκης, που προχώρησε στην ενότητα των αριστερών δυνάμεων. Ο μόνος κερδισμένος θα είναι ο πολύπαθος λαός μας και οι εργαζόμενοι!

* Ο Κώστας Μπούκας είναι μέλος της Ν.Ε. Β' Αθήνας Συνασπισμού
ΠΗΓΗ ΑΥΓΗ 26/11/2011