Δεν υπάρχει τίποτα πιο άχαρο για ένα δημοσιογράφο να πρέπει να κλείσει τη στήλη του και να παραδώσει ύλη, ενώ τα γεγονότα ρέουν και αλλάζουν ώρα με την ώρα. Άχαρο και παρακινδυνευμένο. Την επόμενη μέρα το πρωί, όλα μπορεί να έχουν αλλάξει.
Το χθεσινό απόγευμα ήταν μια από αυτές τις περιπτώσεις, των ραγδαίων εξελίξεων που τείνουν να αλλάξουν όχι μόνο το πολιτικό τοπίο, αλλά ολόκληρη τη ζωή μας!
Το χθεσινό απόγευμα ήταν μια από αυτές τις περιπτώσεις, των ραγδαίων εξελίξεων που τείνουν να αλλάξουν όχι μόνο το πολιτικό τοπίο, αλλά ολόκληρη τη ζωή μας!
Πιστεύω ακράδαντα ότι οι εξελίξεις δεν δρομολογήθηκαν με την αιφνιδιαστική απόφαση του πρωθυπουργού να εξαγγείλει δημοψήφισμα για τη νέα (ανύπαρκτη προς το παρόν) δανειακή σύμβαση και ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Τα γεγονότα πήραν άλλη ρότα από την ώρα που αποφασίστηκε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, πολύ δε περισσότερο όταν επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως επιτυχία, αυτό που μέχρι πρότινος ισοδυναμούσε με συμφορά και καταστροφή. Η πυριτιδαποθήκη ήταν γεμάτη. Η συγκυρία, οι επώδυνες και δυσοίωνες για το μέλλον της χώρας αποφάσεις, να συμπέσουν με την επέτειο του «ΟΧΙ», απετέλεσε τη θρυαλλίδα. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής, για μια ολόκληρη κοινωνία. Η θλιβερή και απεγνωσμένη προπαγάνδα να αποδοθεί η οργή και η αγανάκτηση σε κάποιες μειοψηφίες, η απουσία και του παραμικρού ίχνους αυτοκριτικής από την κυβέρνηση, τα δακρύβρεχτα και υποκριτικά λογύδρια περί της δημοκρατίας και της ιστορίας κανέναν δεν έπεισαν. Αντίθετα, εξόργισαν τον κόσμοι ακόμη περισσότερο.
Ο πρωθυπουργός βρίσκεται ενώπιον οριστικών όσο και δραματικών αποφάσεων. Αντιλαμβάνεται ότι τα ψέματα τελείωσαν, ότι δεν μπορεί να συνεχίσει απόντος του ελληνικού λαού. Αντί να προκηρύξει εκλογές (και να συντριβεί), ανακοινώνει δημοψήφισμα και ψήφο εμπιστοσύνης. Στη μια περίπτωση προσπαθεί να εγκλωβίσει την κοινωνία, στην άλλη, την κοινοβουλευτική του ομάδα, με την εύθραυστη οριακή πλειοψηφία της.
Εκείνη την ώρα όλοι πίστεψαν ότι οι ανακοινώσεις του τελούσαν υπό την έγκριση, αν όχι υπό την καθοδήγηση των δανειστών. Η χθεσινή μέρα επεφύλαξε ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Τη διαπίστωση ότι ολόκληρη η Ευρωζώνη ήταν εξοργισμένη από τις - εν αγνοία τους- μονομερείς ανακοινώσεις του Παπανδρέου, που θέτουν εν αμφιβόλω την υλοποίηση των αποφάσεων της 27ης Οκτωβρίου.
Παράλληλα, η ψήφος εμπιστοσύνης που ο πρωθυπουργός ζητά από τους βουλευτές του, οδηγεί στα όριά της την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, η οποία στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, δεν είχε που να κρυφτεί από το εξαγριωμένο πλήθος.
Παρακολουθούμε μια ακόμη κίνηση τακτικισμού από τον κ. Παπανδρέου που από την εποχή της αλήστου μνήμης «συμμετοχικής δημοκρατίας» μέχρι σήμερα, επιβιώνει στο ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνηση δια των εκβιαστικών διλημμάτων που τόσο αρέσκεται να θέτει στο όνομα των δημοκρατικών θεσμών.
Αυτή τη φορά, ο εκβιασμός δεν δείχνει να πιάνει. Ως εδώ και μη παρέκει λένε πολλοί βουλευτές και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Την ώρα που έκλεινε αυτή η στήλη, συνεδρίαζε εκτάκτως το υπουργικό συμβούλιο, με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Από χθες το μεσημέρι το κλίμα μύριζε πρόωρες εκλογές. Είναι θέμα ωρών να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Τελικά ο πρωθυπουργός μπλόφαρε και έχασε. Ή μήπως όχι;
Δεν αποκλείεται αυτό που προς τα έξω εμφανίζεται ως απώλεια του ελέγχου των κινήσεων από τον πρωθυπουργό, να είναι ακριβώς το αντίθετο. Μια καλά υπολογισμένη κίνηση, με προεξοφλημένες τις αντιδράσεις των βουλευτών, αν όχι και με τη σύμφωνη γνώμη τους. Ένα colpo grosso από την κυβέρνηση, με στόχο ο κ. Παπανδρέου να διαχειριστεί τη συντριβή του. Οψόμεθα…
Ρένα Διακίδη - ΠΡΟΟΔΟΣ Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011
από το grafida.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου