ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΙΜΟΔΟΤΟΥΝ ΕΜΦΥΛΙΟΥΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ-Κατάργηση οργανικών θέσεων και εφεδρεία εκπαιδευτικών

Του
Χρήστου Κάτσικα

Το υπουργείο Παιδείας, σιγά και σταθερά, λιπαίνει το έδαφος για την «κατασκευή» εκπαιδευτικών χωρίς ωράριο, έτσι ώστε αμέσως μετά να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη τα σχέδιά του για μετακινήσεις, μετατάξεις και απολύσεις.

Η πρόσφατη ρύθμιση του υπουργείου Παιδείας για τις ξένες γλώσσες οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια εκεί. Είναι φανερό ότι η ρύθμιση αυτή αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς καθώς είναι ένα τμήμα των ρυθμίσεων που έχει στο συρτάρι το υπουργείο Παιδείας και για άλλους κλάδους, οι οποίοι σιγά σιγά θα βλέπουν ότι περισσεύουν.
Αν κοιτάξει κανείς συνολικά «τις επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό» της κυβέρνησης στα σχολεία, το κλείσιμο ολόκληρων μονάδων, τη συγχώνευση άλλων, την ίδρυση Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων με πενταετή θητεία των εκπαιδευτικών, την ουσιαστική κατάργηση σε πολλά σχολεία των Γερμανικών ή των Γαλλικών ως δεύτερης ξένης γλώσσας μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πίσω από όλες αυτές τις αλλαγές κρύβεται ένας και μοναδικός βασικός στόχος, η κατάργηση της οργανικής θέσης των εκπαιδευτικών.
Με μια κίνηση παραπλάνησης, εξαπάτησης και δημιουργίας εμφυλιοπολεμικού κλίματος στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» το υπουργείο Παιδείας προσφέρει μαθήματα μιας ειδικότητας σε άλλη. Η υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου στην προσπάθειά της να μεταθέσει το πρόβλημα που δημιουργεί η ρύθμιση για τις ξένες γλώσσες, δεν διστάζει να υποσχεθεί ξεθεμελίωμα των συνόρων της ανάθεσης μαθημάτων: «Εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι δεν θα αξιοποιήσουμε τους καθηγητές των ξένων γλωσσών. Οι καθηγητές αυτοί, πολλοί από αυτούς διδάσκουν και στα δημοτικά και συμπληρώνουν ωράριο και βεβαίως έχουν και τη δυνατότητα να διδάξουν λογοτεχνία, είναι καθηγητές λογοτεχνίας και ίσως και κάποιο άλλο μάθημα».
Το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι φανερό ότι κάποιοι φροντίζουν να στρέψουν τους διάφορους κλάδους των εκπαιδευτικών τον έναν εναντίον του άλλου. Ο στόχος είναι προφανής: να ξεφύγουν, μέσα από το προπέτασμα καπνού, οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην εκπαίδευση, αλλά κυρίως για τις ρυθμίσεις που ακολουθούν και που θα χειροτερεύσουν την κατάσταση στην ήδη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη.
Ρίχνουν «αθώες» προτάσεις για καθηγητές που μπορούν να εργαστούν στις τελευταίες τάξεις των δημοτικών σχολείων, νηπιαγωγούς που μπορούν να εργαστούν στις πρώτες. Πατάνε πάνω στην αυξημένη ανεργία των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών, λιπαίνουν την αφέλεια και την κοινωνική μυωπία, «γαργαλάνε» τις χαμηλές συνειδήσεις, πριμοδοτούν αντιλήψεις του τύπου «για τη δική μου καλύβα που καίγεται φταίει του διπλανού που δεν καίγεται ακόμη»… Οι ίδιοι που ευθύνονται για την αδιοριστία και την ανεργία, για τους χιλιάδες ωρομίσθιους των 300 ευρώ, οι ίδιοι που ετοιμάζουν προσλήψεις με το σταγονόμετρο, αυτοί που με το πιστοποιητικό «Παιδαγωγικής Επάρκειας» ετοιμάζονται να αποσυνδέσουν το πτυχίο από το επάγγελμα, αυτοί που έκαναν άνω κάτω τις ειδικότητες και τις αναθέσεις, τώρα ρίχνουν το σπόρο για πολλούς μικρούς εμφύλιους, που θα διασπάσουν την εκπαιδευτική κοινότητα, θα την τραυματίσουν θανάσιμα και θα την καταστήσουν αδύναμη να αντιμετωπίσει το νέο εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν.
Και κάποιοι εκπαιδευτικοί πέφτουν στην παγίδα. Και είναι έτοιμοι να πιστέψουν ότι δήθεν για την ανεργία των φιλολόγων, των μαθηματικών, των φυσικών κ.λπ. φταίνε οι δάσκαλοι «που επιμένουν να κάνουν αυτοί μάθημα στις απαιτητικές τάξεις των δημοτικών σχολείων»…Για την ανεργία των καθηγητών της Πληροφορικής φταίνε «οι μαθηματικοί που άρπαξαν πολλές θέσεις». Για την ανεργία των φιλολόγων φταίνε οι συνάδελφοί τους των ξενόγλωσσων μαθημάτων «που τους άρπαξαν το μάθημα της ιστορίας». Έτσι, για τα προβλήματα των πτυχιούχων των πανεπιστημίων φταίνε οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ, που «θέλουν να τους πάρουν τα εργασιακά δικαιώματα» και για τα προβλήματα των πτυχιούχων των ΤΕΙ «φταίνε οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημίων, που δεν τους αφήνουν να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα»…
Λίγα χρόνια πριν κάποιοι προσπάθησαν να μετατρέψουν την αγανάκτηση των εκπαιδευτικών για τους χαμηλούς μισθούς σε αίτημα των καθηγητών του λυκείου να παίρνουν περισσότερα από τους καθηγητές του γυμνασίου.
Αν οι αντιλήψεις αυτές κυριαρχήσουν, τότε είναι σίγουρο ότι αφενός καμιά ευκαιρία για δουλειά δεν θα ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς, αφετέρου, την ώρα που θα κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους θα αφήνουν ανοιχτά πόρτες και παράθυρα για να περάσει ο οδοστρωτήρας από πάνω τους.
epohi.gr