Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Είναι εντυπωσιακή η επιχειρούμενη αποδόμηση του κομματικού συστήματος, όταν μάλιστα προέρχεται από κέντρα που θα ήθελαν κόμματα υποταγμένα και πολιτικούς εξαρτημένους


Συνέντευξη Δημήτρη Ρέππα, Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, στην εφημερίδα REAL NEWS, στο δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι πληροφορίες κ. Υπουργέ επιμένουν πως η τρόικα ζητά δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Στο ελληνικό κράτος υπηρετούν περίπου 700.000 χιλιάδες υπάλληλοι εκ των οποίων οι 190.000 είναι εκπαιδευτικοί και άλλοι 150.000 είναι ένστολοι όλων των κατηγοριών. Αν αυτοί οι τομείς είναι ανελαστικοί ως προς τη μείωση του προσωπικού τους, η συζήτηση για τον όγκο των υπολοίπων 350.000 υπαλλήλων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις λειτουργικές ανάγκες της διοίκησης. Ήδη, έχουν συγκροτηθεί σε κάθε Υπουργείο επιτροπές αναδιοργάνωσης με στόχο την επικαιροποίηση των Οργανισμών, την κατάργηση ή συγχώνευση υπηρεσιακών μονάδων και την ορθότερη κατανομή του προσωπικού. Δεν τίθεται θέμα απολύσεων αλλά είναι επιβεβλημένη η αξιολόγηση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο αλλού το προσωπικό να περισσεύει και αλλού να εμφανίζονται κραυγαλέες ελλείψεις. Άλλωστε μείωση του προσωπικού με τρόπο τυφλό και οριζόντιο και άδικη είναι και οδηγεί σε κατάρρευση τη διοίκηση. Γι’ αυτό, απαιτείται η συζητούμενη μείωση των απασχολούμενων στο Δημόσιο να ενταχθεί στο γενικότερο σχεδιασμό - προγραμματισμό για τις αποχωρήσεις και προσλήψεις με ορίζοντα τετραετίας και με δείκτες που αφορούν βασικούς κανόνες λειτουργίας μιας σύγχρονης δημόσιας διοίκησης. Κι αυτό κάνουμε, με στόχο τη μείωση κατά 150.000 υπαλλήλους του αριθμού των εργαζομένων στο Δημόσιο έως το 2015.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς πιστεύετε πως μπορεί να γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο; Ήδη, συνάδελφοί σας όπως ο κ. Τάσος Γιαννίτσης έχουν τοποθετηθεί θετικά…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ουδείς υιοθετεί πολιτική απολύσεων. Όλοι όμως συμφωνούμε πως χρειάζεται μια μεταρρυθμιστική έκρηξη στο ελληνικό κράτος. Κεντρικό στοιχείο της, είναι η αξιολόγηση δομών και προσώπων ώστε το Δημόσιο να γίνει παραγωγικό και αναπτυξιακό και μαζί ποιοτικό και αποτελεσματικό. Καμιά μεταρρύθμιση όμως δεν πετυχαίνει με αντίπαλο τους εργαζομένους. Ο δημοσιονομικός ορθολογισμός δεν μπορεί να είναι ταυτόσημος με τον εργασιακό μεσαίωνα. Κάθε μεταρρύθμιση έχει αναπτυξιακό, κοινωνικό και δημοσιονομικό πρόσημο, ώστε να ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες. Θυμίζω ότι μετά την περικοπή των αποδοχών, τα προηγούμενα χρόνια, εφαρμόζεται ήδη το νέο μισθολόγιο με το οποίο προκύπτει εξοικονόμηση μεγαλύτερη των 2 δισ. ευρώ ετησίως, ενώ σε ανάλογα ποσά κυμαίνεται το δημοσιονομικό όφελος από τον περιορισμό της λειτουργικής δαπάνης στο κράτος τα δύο τελευταία χρόνια. Μπορούμε να έχουμε δημοσιονομική εξυγίανση χωρίς απολύσεις. Αντιθέτως, απολύσεις χωρίς αλλαγές σχεδόν στα πάντα δεν πρόκειται να ελαφρύνουν τα κρατικά δημοσιονομικά βάρη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εντός του νέου έτους οι πληροφορίες επιμένουν πως θα υπάρχει και δεύτερο κύμα αποχωρήσεων από το Δημόσιο. Πώς θα συμβεί αυτό; Με εφεδρεία; Και ποια είναι τα πραγματικά νούμερα;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Η πολιτική της εφεδρείας υπήρξε το πιο δραστικό μέτρο αφού τάραξε την εργασιακή αμεριμνησία στο Δημόσιο. Το πολιτικό μήνυμα δόθηκε. Αλλά σαν μέτρο οριζόντιο και αδιαφοροποίητο, δεν είναι πολιτική επιλογής. Η αναλογία προσλήψεων προς τις αποχωρήσεις μειώνει τον αριθμό των απασχολουμένων στο Δημόσιο. Αν μάλιστα υπολογιστεί σε ποιούς τομείς θα γίνουν προσλήψεις, οδηγούμεθα σε μια σχεδιασμένη στελέχωση του κράτους και την αναβάθμισή του. Ως γνωστό δεν υφίσταται πλέον η διαδικασία των προσλήψεων ανά Υπουργείο. Τώρα, το σύνολο των αναγκαίων προσλήψεων αποφασίζονται στο κέντρο της Κυβέρνησης με βάση προτεραιότητες αντίστοιχες προς τις πραγματικές ανάγκες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βρισκόμαστε ενόψει πολύ δύσκολων και σημαντικών εξελίξεων. Ποιο πιστεύετε ότι αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της Κυβέρνησης Παπαδήμου;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Το κλίμα προσωρινότητας που συνοδεύει τη θητεία της. Αυτός ο χαρακτήρας μεταβατικότητας προς ένα επόμενο κυβερνητικό σκηνικό σφραγίζει την Κυβέρνηση με μία αντίφαση. Από τη μία υποχρεώνεται να πετύχει το μείζον, από την άλλη τα κόμματα συμπεριφέρονται όπως σε μια προεκλογική περίοδο, τηρώντας συχνά στάση αντισυμπολίτευσης. Όμως, χωρίς θετικό κυβερνητικό παρόν δεν υπάρχει αισιόδοξο εθνικό μέλλον. Αλίμονο αν επενδύοντας στο κομματικό αύριο, μας βολεύει σήμερα η εμπέδωση της πεποίθησης ότι τα σχήματα συνεργασίας δεν αποδίδουν. Είναι οξύμωρο μια Κυβέρνηση με τόσο ευρεία στήριξη να μην διαθέτει το μέγιστο πλεονέκτημα της σταθερότητας και ασφάλειας. Ας μην συνδέουμε λοιπόν την Κυβέρνηση με το κόμμα, αλλά με τη χώρα. Ασφαλώς Κυβέρνηση χωρίς τη στήριξη των κομμάτων στη Βουλή δεν υφίσταται, αλλά όταν προτάσσεται το κόμμα σε σχέση με την Κυβέρνηση τότε ζημιώνεται η χώρα που είναι και το μείζον.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ανασχηματισμό να κάνει ο κ. Παπαδήμος;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Είναι Πρωθυπουργός εθνικού σκοπού και είναι πλήρης Πρωθυπουργός. Χωρίς να παραγνωρίζω την τήρηση της δεοντολογίας προς τα κόμματα που παρέχουν στήριξη στην Κυβέρνηση, θεωρώ πως ο Πρωθυπουργός οφείλει να επιλέγει τους κατ’ αυτόν χρησιμότερους για το κυβερνητικό σχήμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συμφωνείτε με την πρόταση του κ. Παπανδρέου στο Πολιτικό Συμβούλιο;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ναι, είναι μια πρόταση ισορροπημένη, που ανταποκρίνεται υπό τις παρούσες συνθήκες στα συμφέροντα του ΠΑΣΟΚ και κυρίως της χώρας. Όλα όμως είναι υπό την κρίση των οργάνων του Κινήματός μας, αλλά και των πολιτών. Οτιδήποτε ευνοεί τη συμπόρευσή μας για την ανασύνταξη του ΠΑΣΟΚ είναι θετικό, όχι μόνο για το Κίνημά μας, αλλά και με αντίκρισμα στην προσπάθεια της χώρας. Τόνισα προηγουμένως το «μαζί» και σήμερα και αύριο στο ΠΑΣΟΚ και επιμένω σε αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί να δεχτεί όμως ένα κορυφαίο στέλεχος τη διαρχία; Με τι εχέγγυα; Ποιος π.χ. θα συγκροτήσει τα ψηφοδέλτια; Και πριν τις εκλογές θα μπορεί να εκλεγεί νέος Γραμματέας και νέο Πολιτικό Συμβούλιο;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αν κριτήριο είναι ο εγωφελιμισμός τότε έχετε δίκιο να θέτετε ερώτημα. Κριτήριο όμως είναι η προσφορά στο ΠΑΣΟΚ και μέσω αυτού η προσφορά στην Κυβέρνηση και την χώρα. Όλα θα γίνουν στο φως της ημέρας σύμφωνα με το καταστατικό μας και καθένας θα αξιολογηθεί κυρίως απ’ το αν αυτό που επιδιώκει έχει ανοιχτό ορίζοντα πολύ πέραν των προσωπικών φιλοδοξιών του.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και ένας καχύποπτος γιατί να μην υποθέσει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου αναμένει ευκαιρία και κερδίζει χρόνο ώστε να παραμείνει και μετά τις εκλογές Πρόεδρος;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε τα μεγάλα, δεν πρόκειται να ηττηθεί στα μικρά. Θυμίζω τη ρήση του: «είναι δική μου επιλογή η Κυβέρνηση Παπαδήμου». Κάποιος που κάνει αυτή την προσωπική υπέρβαση έχει κεφάλαιο αξιοπιστίας τόσο ώστε να μην δικαιολογείται η κριτική για προσωπική ιδιοτέλεια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Συγκρότηση νέου κόμματος; Το βλέπουν άλλωστε κάποιοι και μέσα από το ΠΑΣΟΚ, προβλέποντας το τέλος του δικομματισμού, ίσως και τη μετατροπή του κόμματός σας σε «Ένωση Κέντρου». Συνάδελφός σας, μάλιστα, τόχει πει και δημοσίως.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Είναι εντυπωσιακή η επιχειρούμενη αποδόμηση του κομματικού συστήματος, όταν μάλιστα προέρχεται από κέντρα που θα ήθελαν κόμματα υποταγμένα και πολιτικούς εξαρτημένους. Μια πολιτική που εκχωρεί το δημόσιο χαρακτήρα της σε ιδιωτικές δυνάμεις, όχι μόνο δεν υπηρετεί αλλά αντιστρατεύεται κιόλας το δημόσιο συμφέρον. Πιστεύω απολύτως ότι στην Ελλάδα, όπως σε κάθε προηγμένη δημοκρατία, θα συνεχίσουν να λειτουργούν δυο ισχυρά πολιτικά ρεύματα. Αυτός ο διπολισμός είναι παράγοντας που προσφέρει σταθερότητα και εναλλακτικές δυνατότητες. Ασφαλώς καθένας μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλία για ίδρυση νέου κόμματος. Θυμίζω ότι έχουμε δει ιδρύσεις κομμάτων πολλές φορές, αλλά ο κορμός του κομματικού συστήματος μέσα από πολλές διακυμάνσεις παραμένει σταθερός, ενώ οι συνθήκες αλλάζουν. Γιατί απλούστατα, αλλάζουν και τα κόμματα. Αλλάζει το στελεχιακό δυναμικό τους, επικαιροποιείται το πρόγραμμά τους. Οι τρέχουσες συνθήκες μπορεί να πει κανείς ότι ευνοούν νέες πρωτοβουλίες. Και παρόλο που στη νέα εποχή προέχει η συλλογικότητα, δεν βλέπω ποιο εθνικό ηγετικό ανάστημα, κατά την αναλογία του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή, θα κάνει την αλλαγή μέσα από τη συνέχεια στη διάρθρωση του κομματικού συστήματος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κορυφαίοι «δελφίνοι», έχουν απαξιώσει τον Παπανδρέου, ενώ απαξιώνουν απολύτως τη διετία σας, αλλά και τον ίδιο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Ο σεβασμός στους άλλους, και μάλιστα στον πολιτικό ηγέτη, είναι δείγμα δημοκρατικής συμπεριφοράς και λειτουργίας εξίσου σημαντικό με το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της ελεύθερης άποψης. Κατά τη γνώμη μου, πολύ σύντομα και αυτοί που τώρα τον αμφισβητούν, θα αναγνωρίσουν την προσφορά του Γιώργου Παπανδρέου και το ρόλο του που δεν τελειώνει εδώ. Ας μην συγκρίνουμε μόνο το χθες με το χειρότερο σήμερα, αλλά και με την απολύτως καταστροφική εξέλιξη που θα προέκυπτε αν δεν είχαμε παρέμβει τόσο δραστικά. Αν βαθμολογήσετε από τη μια τον Γιώργο Παπανδρέου που ηγήθηκε μιας αδύναμης οικονομίας και από την άλλη τους ευρωπαίους ηγέτες που ηγούνται μεγάλων χωρών και ισχυρών οικονομιών, τότε εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ποιος είναι αυτός που υπολήφθηκε των υποχρεώσεών του απέναντι σε μεγάλες προκλήσεις. Ακόμη, ας μην επιχειρεί καθένας μας να γίνει αμερόληπτος βαθμολογητής του εαυτού του. Ας αφήσουμε να το κάνει ψύχραιμα η Ιστορία, που θα έχει στη διάθεσή της και τα πρακτικά και όλες τις μαρτυρίες για το τι είπε και τι έκανε ο καθένας μας, πράγμα που τώρα δεν είναι απολύτως γνωστό. Πάει πολύ οι τροϊκανικότεροι των τροϊκανών στην πολιτική, τα μέσα ενημέρωσης και αλλού να εμφανίζονται σήμερα περίπου ως αντιμνημονιακοί. Τώρα έχουμε χρέος να πείσουμε τους πολίτες πως στρατευόμαστε μαζί τους για τα προβλήματά τους, αντί να τους καλούμε να στρατευτούν εκείνοι μαζί μας στους προσωπικούς σχεδιασμούς μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μια ερώτηση επί προσωπικού κ. Υπουργέ. Τι απαντάτε σε εκείνους τους συντρόφους σας που σας εγκαλούσαν όταν ζητούσατε «να μην δείχνουν το δάχτυλο στην κοινωνία» και τώρα εμφανίζονται περίπου ως…αντιμνημονιακοί;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: Είπα ακόμη πως η Ελλάδα και το ΠΑΣΟΚ υπήρχαν πριν από το μνημόνιο και θα υπάρχουν και μετά από το μνημόνιο. Έχω πολλά ερωτηματικά, και τα έθεσα εγκαίρως, για τον πολιτικό σχεδιασμό και τη στάση της πρώτης περιόδου με αναφορές και χαρακτηρισμούς για την Ελλάδα και τους Έλληνες, που έκαναν την ήδη ευάλωτη Οικονομία μας στόχο κερδοσκόπων και καθόρισαν τις εξελίξεις προς το μνημόνιο. Βρέθηκα από την πρώτη στιγμή στο μάτι των συγκρούσεων και προώθησα αλλαγές σε μέτωπα γύρω από τα οποία κυριαρχούσε η δημόσια συζήτηση, ενώ τώρα εφαρμόζονται προγράμματα διαρθρωτικών αλλαγών και στις μεταφορές και στις αστικές συγκοινωνίες και στο σιδηρόδρομο και στην αεροπορική αγορά και στη διαφάνεια στα δημόσια έργα. Και όταν άλλαξα Υπουργείο αντιμετώπισα την πρόκληση του βαθμολογίου, της εργασιακής εφεδρείας και τώρα της συνολικής διοικητικής μεταρρύθμισης που προωθούμε. Ξέρω καλά πως χωρίς τις αναγκαίες αλλαγές δεν θα έρθει πρόοδος. Ξέρω επίσης καλά όμως, πως το κίνημά μας επαγγέλλεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο και αυτό θα υπάρξει μόνο στη βάση της αμοιβαιότητας, ως προς την ανάληψη κινδύνων, ως προς το κόστος και τα οφέλη. Κοινωνία μονοδιάστατη με τους ίδιους πάντα χαμένους, τους απλούς πολίτες, και αντιστοίχως τους ίδιους πάντα κερδισμένους, τους έχοντες και κατέχοντες, δεν είναι δημοκρατική. Δυστυχώς, κάποιοι θεωρούν πως μεταρρύθμιση είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική και μόνον. Και έτσι, το ΠΑΣΟΚ που είναι κατεξοχήν το κόμμα των μεταρρυθμίσεων στην χώρα μας, κατηγορείται ότι έθεσε σε δεύτερη μοίρα τον ανθρώπινο παράγοντα στο πλαίσιο της πολιτικής του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: