Τι θα γίνει με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ

του Ηλία Βασιλειάδη

Μέρος 1ο: Οι διεκδικητές

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, του οποίου βέβαια η θητεία έχει λήξει, θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει το καταστατικό ως ενδεικτικό και όχι δεσμευτικό για τον ίδιο, επιλέγοντας να ορίσει τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν με βάση τις προσωπικές του επιθυμίες και επιδιώξεις. Η δικαιολογητική βάση όλων αυτών θα είναι φυσικά η "κρισιμότητα" των στιγμών που διανύει η χώρα. Συμπέρασμα: η χώρα δεν αντέχει δύο εξίσου "κρίσιμα" γεγονότα, δηλαδή και να ξεπεράσει την οικονομική κρίση και να επιλέξει νέα ηγεσία για το ΠΑΣΟΚ. Αποτέλεσμα: ο κόσμος γελάει, αν δεν μας βρίζει ήδη.

Υπάρχουν βεβαίως ορισμένοι αυλοκόλακες  που θεωρούν ότι ο κ. Παπανδρέου πρέπει να παραμείνει ισόβιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, «ελέω Θεού» (ή ορθότερα ελέω ονόματος), προκειμένου να μπορέσουν οι ίδιοι να συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν και να διαχειρίζονται το ΠΑΣΟΚ ως το ιδιωτικό τους μαγαζάκι. Κύριοι, λυπούμαστε, αλλά αυτή η καταστροφική αντίληψη μας τελείωσε.

Υπάρχουν όμως και οι ορμητικοί δελφίνοι που διαγκωνίζονται μεταξύ τους σαν να βρίσκονται σε πασαρέλα. Οι σύμβουλοι επικοινωνίας, οι δημοσκόποι και οι «image makers», με τους οποίους συνδιαλέγονται στα ωραία εστιατόρια και ξενοδοχεία των Αθηνών, έχουν πνιγεί στη δουλειά. Για τη σωτηρία της χώρας ; Όχι βέβαια: τρέχουν να προλάβουν ποιος θα φανεί πιο αποτελεσματικός σαν υπουργός, πιο αξιόπιστος σαν μελλοντικός ηγέτης, συγκροτούν τρόικες, δημοσιεύουν μανιφέστα, φτιάχνουν προσωπικούς μηχανισμούς (βρίσκουν ήδη και μερικούς κρατικοδίαιτους νεολαίους –φοιτητοπατέρες ως συμπαραστάτες και προπαγανδιστές), επιχειρούν να παρουσιαστούν ως αμέτοχοι στα κακώς κείμενα της κυβερνητικής πολιτικής, να δείξουν ότι κατανοούν την αγανάκτηση και τα προβλήματα του λαού, να πείσουν ότι μόνο αυτοί, αν γίνουν αρχηγοί, θα μπορέσουν επιτέλους να τα λύσουν, να προβληθούν ως οι θεόσταλτοι μεταρρυθμιστές που επιτέλους χρειάζεται ο τόπος για να βγει από το τέλμα. Ναι, αυτοί και ο Καποδίστριας.

Ορισμένοι από αυτούς τονίζουν την αναγκαιότητα να υπάρξει άμεσα αλλαγή ηγεσίας. Προτείνουν συγκεκριμένες ημερομηνίες (πάντα σε συνδυασμό με τις άοκνες προσπάθειές τους να σωθεί η χώρα), πιέζουν για δεσμευτικά και άμεσα χρονοδιαγράμματα, μιλάνε για τριήμερα εσωτερικής «προεκλογικής» περιόδου, προκρίνουν να χρησιμοποιηθούν ως μέσα επικοινωνίας με τη βάση του ΠΑΣΟΚ μόνο το διαδίκτυο και τα προσφιλή τους κανάλια και λοιπά πανελλαδικά ΜΜΕ.

Σύντροφοι, ψυχραιμία: θα δικαιώσετε με τη συμπεριφορά σας τον σύντροφο Χυτήρη που έλεγε ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι σούπερ-μάρκετ να το πάρουμε σε τιμή ευκαιρίας». Διαμορφώστε πρώτα κάποια σοβαρή  πολιτική πρόταση, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, πέρα από την ενίσχυση του προσωπικού σας προφίλ, για να δούμε και τι πραγματικά εκφράζετε ως πολιτικά πρόσωπα που διεκδικείτε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και μετά μιλήστε για ημερομηνίες και χρονοδιαγράμματα.  Και αν όντως τα εννοείτε όσα λέτε, να έχετε το θάρρος να συγκρουστείτε για να τα επιτύχετε. Αναγκάστε τον κ. Παπανδρέου να δεχτεί τις προτάσεις σας. Μην τα λέτε μόνο στις καλοστημένες συνεντεύξεις σας στα κανάλια και στις εφημερίδες, επιχειρήστε να τα περάσετε μέσα από τα όργανα του κόμματος. Ή μήπως σας έχουν πει οι «σύμβουλοι» ότι αυτήν την περίοδο δεν θα κάνει καλό δημοσκοπικά στη δημόσια εικόνα σας μια τέτοια σύγκρουση και μπορεί να χάσετε «πόντους» απέναντι στους άλλους διεκδικητές της ηγεσίας; Αλλά τότε πώς θα συγκρουστείτε και θα λύσετε όλα τα καυτά προβλήματα, όταν γίνετε, όπως πιστεύετε, οι νέοι εθνικοί ηγέτες;

Μέρος 2ο: Η συνυπευθυνότητα

Το μόνο πράγμα που πέτυχε πέραν πάσης αμφιβολίας στα δύο χρόνια της πρωθυπουργίας του ο κ. Παπανδρέου ήταν το εξής: κατέστησε απολύτως συνυπεύθυνους για όλα τα κραυγαλέα σφάλματα της κυβερνητικής πολιτικής το σύνολο των «κορυφαίων» στελεχών του ΠΑΣΟΚ και επίδοξων διεκδικητών της ηγεσίας. Ως εκ τούτου, κανείς τους δεν είναι άμοιρος ευθυνών και δεν μπορεί σήμερα να παρουσιάζεται ως νέο και ελπιδοφόρο πρόσωπο, χωρίς καμία σχέση με το παρελθόν, που δήθεν θα οδηγήσει το κίνημα και τη χώρα σε έναν πολύ σωστότερο και επιτυχημένο δρόμο. Κανείς τους δεν επισήμανε τα λάθη, τα οποία οψίμως αναγνωρίζουν, τη στιγμή που έπρεπε. Τώρα βέβαια που ανοίγει το παραθυράκι για αλλαγή ηγεσίας και παραιτήθηκε ο Παπανδρέου από πρωθυπουργός, όλοι τους έγιναν ξαφνικά τιμητές και επικρίνουν το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ κυβερνητικό παρελθόν. Κύριοι, αυτό λέγεται υποκρισία. Λέγεται και αλλιώς: θρασυδειλία. Και επιπλέον, μόνο θυμηδία προκαλεί αυτή η στάση, αλλά και βαθιά απογοήτευση, ειδικά στους ψηφοφόρους σας και στα μέλη του ΠΑΣΟΚ.

Η λύση είναι πολύ απλή εδώ που φτάσαμε. Το σύνολο του ηγετικού κατεστημένου του κόμματος πρέπει να απομακρυνθεί από αυτή τη θέση. Δεν έχει πλέον καμία σχέση με τη βάση του ΠΑΣΟΚ, δεν εκφράζει εδώ και καιρό κανέναν μας, μας εκθέτει ανεπανόρθωτα ως παράταξη στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Συγκυβερνήστε με τον κ. Καρατζαφέρη για όσο καιρό σας έμεινε ακόμα, και εγκαταλείψτε την προσπάθεια να μας πείσετε ότι είστε άμοιροι ευθυνών. Είστε απολύτως συνυπεύθυνοι, καθώς όλοι μαζί προδώσατε την εντολή του ελληνικού λαού: δεν πράξατε τίποτα από όσα είχατε διακηρύξει προς όφελός του, δε φέρατε καμία πραγματική τομή που να αντιμετωπίζει τα προβλήματα των πολλών και αδύναμων. Αντιθέτως, τα μεγενθύνατε και τα επιτείνατε.

Απαιτούνται εντελώς άλλες, διαφορετικές (όχι εναλλακτικές), ριζοσπαστικές, γνήσια προοδευτικές και δημοκρατικές πολιτικές, τις οποίες θα διαμορφώσουν και θα εφαρμόσουν άλλα πρόσωπα, μη αλλοτριωμένα, τα οποία θα τις πιστεύουν πραγματικά και θα έχουν τη διάθεση να συγκρουστούν για να τις επιβάλλουν δημοκρατικά, σε απόλυτη συμφωνία με τη βούληση και τα συμφέροντα της βάσης του ΠΑΣΟΚ και ιδίως της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της.

Μέρος 3ο: Οι διαδικασίες

Οι διαδικασίες που θα αποφασίσουν το Πολιτικό Συμβούλιο και τα υπόλοιπα όργανα του ΠΑΣΟΚ, ελπίζουμε όχι καθ’ υπαγόρευση του προέδρου ή των λοιπών «κορυφαίων», θα πρέπει να είναι βαθιά πολιτικές, ανεξαρτήτως χρονοδιαγράμματος.

Το συνέδριο παλαιού τύπου πρέπει να βγει εκτός συζήτησης. Οι τοπικές οργανώσεις είναι διαλυμένες, και φυσικά ουδείς σώφρων μπορεί να ανεχθεί στις μέρες μας νέους παραγοντισμούς, νέες «γραμμές» για εκλογές συνέδρων, νέες θλιβερές αψιμαχίες για το ποιος είναι «γραμμένος» και δικαιούται να ψηφίσει για συνέδρους και ποιος δεν είναι, νέες νοθευμένες λίστες μελών που θα αλλάζουν τελευταία στιγμή με παρεμβάσεις από κάποια δήθεν νομιμοποιημένα γραφεία της Ιπποκράτους, νέους «αριστίνδην» συνέδρους και όλα τα συναφή ξεπερασμένα και απεχθή πλέον για την κοινωνία «ενδοπασοκικά» συστήματα.

Είναι βεβαίως δεδομένο ότι αν μπούμε ξανά, ειδικά αυτή τη στιγμή, σε τέτοιου είδους διαδικασίες, θα επιτύχουμε με μαθηματική ακρίβεια τον απόλυτο και τελειωτικό εκφυλισμό και ευτελισμό του κινήματος. Ούτε φυσικά για να αποφύγουμε τον ευτελισμό αυτό πρέπει να «αναστήσουμε» το σώμα των συνέδρων του 2008. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως αντιδημοκρατικό και πέραν τούτου, ακόμα και ως αστείο, είναι κακόγουστο.

Επιπλέον, η διαδικασία εκλογής προέδρου μέσα από μια βάση-χυλό, με μέλη-φαντάσματα και φίλους-α λα καρτ (την οποία ονειρεύονται φυσικά οι διεκδικητές που έχουν προνομιακή πρόσβαση στην τηλεόραση, με τη λογική ότι μέσα από ένα τέτοιο αδιαφανές και συγκεχυμένο σώμα είναι πολύ πιθανό να βγουν κερδισμένοι χωρίς να χρειαστεί να πουν τίποτα ουσιαστικό πολιτικά και χωρίς να δεσμευτούν σε τίποτα, κάνοντας απλώς μια επικοινωνιακά επιτυχημένη προσωπική εκστρατεία εξιδανίκευσης του ατομικού «προφίλ» τους), δεν θα οδηγήσει πουθενά το ήδη καταρρακωμένο ΠΑΣΟΚ, καθώς δεν μπορεί να προσφέρει καμία αναγκαία πολιτική αλλαγή ούτε την απαραίτητη ιδεολογική ανασυγκρότηση.

Πέραν τούτου, να μην ξεχνάμε ότι ως κόμμα δεν έχουμε πλέον «φίλους», και από μέλη-φαντάσματα χορτάσαμε, δε θέλουμε άλλα. Οπότε, έστω και την ύστατη αυτή ώρα, ας μην προκαλέσουμε έναν ακόμη αυτοεξευτελισμό μας με μη πολιτικές διαδικασίες.

Συμπερασματικά, η σύγχρονη βαθιά πολιτική και πρωτίστως αμεσοδημοκρατική διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι η εξής:

Να γίνουν πολιτικές διαδικασίες σε όλη τη χώρα, στις οποίες όσοι ακόμα πραγματικά ενδιαφέρονται να είναι μέλη του ΠΑΣΟΚ και να έχουν λόγο για το τι θα γίνει από δω και πέρα, θα συμμετάσχουν και θα εγγραφούν ως μέλη σε μια νέα λίστα που θα συγκροτηθεί από την αρχή, σε πολιτική βάση και με απόλυτη διαφάνεια, και η οποία θα είναι προσβάσιμη με συγκεκριμένο τρόπο, με βάση τις δυνατότητες που μας δίνει η τεχνολογία, σε όλους τους συμμετέχοντες. Τέρμα πια οι αδιαφανείς καταστάσεις μελών και φίλων, τις οποίες υποτίθεται ότι κάπου διατηρεί ο γραμματέας, ενώ στην πράξη ουδείς ξέρει ποιες πραγματικά είναι, ποιος τις διαχειρίζεται και βεβαίως ποιος τις αλλοιώνει ή τις διαμορφώνει κατά το δοκούν και ανάλογα με τη συγκυρία.

Να δούμε επιτέλους ποιοι ακριβώς είμαστε, πόσοι είμαστε (μάλλον σήμερα θα είμαστε λιγότεροι από όσο νομίζουμε όπως κατάντησε το ΠΑΣΟΚ), και αν χρειαστεί, στο πλαίσιο της απόλυτης διαφάνειας, να βρίσκονται και δημόσια αναρτημένα τα ονόματά μας, εφόσον υποτίθεται ότι δεν πρέπει να ντρεπόμαστε που συμμετέχουμε ως ενεργοί πολίτες σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.

Το νέο αυτό σώμα μελών θα αποτελεί και το διαρκές σώμα συνέδρων του ΠΑΣΟΚ. Κάθε μέλος δηλαδή θα είναι και σύνεδρος.

Δε χρειαζόμαστε άλλα συνέδρια σε γήπεδα, με παραγοντίσκους και παθιασμένους ομιλητές-«γραμμιτζήδες», οι οποίοι στο όνομα δήθεν της βάσης θα συναλλάσσονται στα κρυφά ανταλλάσσοντας «κουκιά» και παζαρεύοντας τους προσωπικούς μηχανισμούς και τις ομαδούλες τους, με στόχο να καταλάβουν κάποια πολυπόθητη «καρέκλα».

Το διαρκές αυτό σώμα συγκεκριμένων και με διαφάνεια ταυτοποιημένων μελών-συνέδρων, θα οργανώνει εσωτερικά δημοψηφίσματα όταν χρειάζεται και θα αποφασίζει αμεσοδημοκρατικά για τα πάντα: ποιος θα είναι πρόεδρος, ποιες θα είναι οι πολιτικές μας θέσεις, ποιο θα είναι το καταστατικό μας, πως θα ελέγχεται η ηγεσία μας, ποια θα είναι τα αιρετά όργανά μας.

Με τον τρόπο αυτό, θα καταργήσουμε τα αποκρουστικά πλέον για την κοινωνία αλλά και για τα μέλη μας εσωκομματικά φαινόμενα του παρελθόντος, δίνοντας νέα προοδευτική πνοή στη λειτουργία του κινήματος, αλλά και νέα πολύ πιο δημοκρατική πνοή στη λειτουργία πρωτίστως του πολιτεύματός μας και δευτερευόντως του τελματωμένου πολιτικού μας συστήματος.

Είμαστε βέβαιοι ότι όλα τα παραπάνω ενδεχομένως να αφορούν ελάχιστα πλέον την πλειοψηφία της κοινωνίας. Δεσμευόμαστε όμως ότι ως απλά μέλη ενός πολιτικού χώρου που έχει προσφέρει, με τη στήριξη του ελληνικού λαού, πολλά θετικά πράγματα στον τόπο μας, θα καταθέσουμε σύντομα πολύ συγκεκριμένες, γνήσια προοδευτικές , ριζοσπαστικές  πολιτικές προτάσεις, για όλα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, οι οποίες και θα αφορούν και θα ενδιαφέρουν το σύνολο του ελληνικού λαού.