Μὲ ἰδιαίτερη ἀγωνία οἱ λαοὶ τῆς γῆς στέκονται μπροστὰ στὴν ἀπειλὴ τῆς πείνας. Προχθὲς ἡ πατρίδα μᾶς μέσα στὴν περίοδο τῆς ξένης κατοχῆς τὸ ἔζησε μὲ πολὺ πόνο καὶ χιλιάδες νεκρούς. Χθὲς τὸ ἀκούγαμε νὰ συμβαίνει σὲ μακρυνὲς καὶ ἀπαραμύθητες χῶρες. Σήμερα ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τὸ ξαναζήσουμε δίπλα μας καὶ αὔριο μέσα στὴν αὐλή μας.
Βεβαίως ὁ Χριστὸς, μᾶς προκάλεσε ὅπως κατέγραψε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος στὸ 6ο κεφάλαιο, « μὴ οὒν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρήζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρώτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμίν. Μὴ οὒν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἐαυτῆς· ἀρκετὸν τὴ ἡμέρα ἡ κακία αὐτῆς». Παράλληλα μᾶς ἔχει ὑποδείξει τὸν τρόπο τῆς προσευχῆς μὲσα στὴν λεγόμενη Κυριακὴ προσευχὴ – Πάτερ ἠμῶν, μᾶς εἶπε νὰ ζητάμε «τὸν ἄρτον ἠμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἠμὶν σήμερον»·
Ὅμως πάντες λήσμονες καὶ ἀχάριστοι, χθὲς βρήκαμε φαγητά, φάγαμε, χορτάσαμε καὶ κατευθύναμε τὰ περισσεύματα στὰ ἀπορρίμματα. Γιὰ νὰ βρεθοῦμε οἱ ἴδιοι ἐμεῖς σήμερα στοὺς αὐτοὺς κάδους, ἀναζητώντας τροφή. Καὶ ὅλα αὐτὰ, χωρὶς νὰ βλέπουμε τὴν ἐλπίδα ποὺ μᾶς προσφέρει ἡ μὲ πίστη προσευχὴ στὸν Δημιοῦργό του παντός. Ζήσαμε χωρὶς νά ποτίζουμε τὴν ζωή μας μὲ τό νερό τῆς ἀγάπης καὶ τώρα οἱ καρποὶ τῶν ἐπιλογῶν μας εἶναι πικροί. Δὲν δώσαμε καὶ τώρα ντρεπόμαστε νὰ ζητήσουμε. Μὰ ποτὲ δὲν εἶναι ἀργὰ νά ἐπιστρεψουμε στόν πατέρα μας, ὅπως ὁ Ἄσωτος καὶ νὰ παρακαλέσουμε τὸ ἔλεός του. Παλαιότερα σὲ καιροὺς δυσχειμέρους, ποῦ λάδι δὲν περίσσευε, οἱ πρόγονοί μας κράτησαν τὰ καντήλια τῶν Ναῶν καὶ τῶν σπιτιῶν τους, ἀναμένα νά σιγοκαίνε ἀνεβαζοντας τὶς δεήσεις στὸν οὐρανό, ἔτσι καὶ τώρα νὰ κάμουμε, νὰ μὴν ἀφήσουμε τὰ καντήλια τῆς ἐλπίδας νὰ σβήσουν ἀλλὰ νὰ βάλουμε λάδι προσευχῆς καὶ νηστείας, ὅπως οἰ Νινευίτες, γιὰ νὰ προσελκύσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοὺ
Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις θέλουμε νὰ ὑπενθυμίσουμε, τὴν παράδοση ποὺ ἀφήσαμε καὶ ξεθώριασε μὲ τὴν εὐδαιμονία καὶ παρακαλοῦμε νὰ τὸ ξανακάνουμε πράξη στὴν ζωή μας. Προσευχὴ λοιπὸν ἀδελφοί μου πρὶν καὶ μετὰ τὸ γεῦμα ἢ τὸ δεῖπνο. Να κάνουμε πάντα τὸν σταυρὸ μας ἐνῶ ἀκόμα καλύτερα θάταν νὰ συνοδευόταν καὶ μὲ τις σύντομες σχετικὲς προσευχές. Ἡ ὥρα τοῦ φαγητοῦ εἶναι ἱερὴ καὶ Χριστὸς μᾶς ἔδωσε δείγματα αὐτῆς τῆς ἱερότητας, στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο ἀλλὰ καὶ στὶς Ἐμμαούς. Αὐτὸς δὲν ἄφησε νὰ πεινάσουν οἱ χιλιάδες τῶν ἀνθρώπων καί, ἀφοῦ εὐλόγησε τὰ λίγα ψάρια καὶ ψωμὶ χόρτασαν ὅλοι καὶ περίσσευσαν. Εὐλογία μεγάλη ὑπάρχει ὅταν ἐπικαλούμαστε τὸν Κύριο νὰ ἔρθει στὸ τραπέζι μας. Καὶ Αὐτὸς ἔρχεται.... καὶ κανεὶς δὲν θὰ πεινάσει.
Προσευχές γιά τὸ γεῦμα
(Εὐχὴ πρὶν τὸ γεῦμα)
Πάτερ ἠμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου, γεννηθήτω τὸ θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανῶ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἠμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἠμὶν σήμερον, καὶ ἅφες ἠμὶν τὰ ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καὶ ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ρύσαι ἠμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῶ καὶ Ἁγίω Πνεύματι, καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.
Χριστέ, ὁ Θεὸς ἠμῶν, εὐλόγησον τὴν βρῶσιν καὶ τὴν πόσιν τῶν δούλων Σου, ὅτι Ἅγιος εἰ πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
(Εὐχὴ μετὰ τὸ γεῦμα)
Εὐχαριστοῦμεν Σοί, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἠμῶν, ὅτι ἐνέπλησας ἠμᾶς τῶν ἐπιγείων Σου ἀγαθῶν. Μὴ στερήσης ἠμᾶς καὶ τῆς ἐπουρανίου Σου Βασιλείας, ἀλλ' ὡς ἐν μέσω τῶν μαθητῶν Σου παρεγένου Σωτήρ, τὴν εἰρήνην διδοὺς αὐτοῖς, ἐλθὲ καὶ μεθ' ἠμῶν, καὶ σῶσον ἠμᾶς.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῶ καὶ Ἁγίω Πνεύματι, καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.
Δὶ' εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἠμῶν, ἐλέησον ἠμᾶς. Ἀμήν.
Προσευχές γιά τὸ δεῖπνο
(Εὐχὴ πρὶν τὸ δεῖπνο)
Φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται, καὶ αἰνέσουσιν Κύριον οἱ ἐκζητοῦντες Αὐτόν, ζήσονται αἳ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰώνα αἰῶνος. Ἀμήν.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῶ καὶ Ἁγίω Πνεύματι, καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.
Χριστέ, ὁ Θεὸς ἠμῶν, εὐλόγησον τὴν βρῶσιν καὶ τὴν πόσιν τῶν δούλων Σου, ὅτι Ἅγιος εἰ πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
(Εὐχὴ μετὰ τὸ δεῖπνο)
Εὔφρανας ἠμᾶς, Κύριε, ἐν τοῖς ποιήμασί Σου, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν Σου ἠγαλλιασάμεθα. Ἐσημειώθη ἐφ'ἠμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου Σου, Κύριε, ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὰς καρδίας ἠμῶν. Ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐνεπλήσθημεν. Ἐν εἰρήνη ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθησόμεθα καὶ ὑπνώσομεν, ὅτι Σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπ' ἐλπίδι κατώκησας ἠμᾶς. Ἀμήν.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῶ καὶ Ἁγίω Πνεύματι, καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον.
Δὶ' εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἠμῶν, ἐλέησον ἠμᾶς. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου