Ο «Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό» εντάσσεται στις δραστηριότητες της εναλλακτικής, κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Δημιουργήθηκε από μια ομάδα πολιτών, σαν συλλογική προσπάθεια απάντησης στην κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία απαντώντας σε τέσσερις σοβαρές πτυχές της:
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Στην Αττική η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, όπως και τα περιαστικά δάση, κινδυνεύουν από την άναρχη διασπορά δραστηριοτήτων και από την χωρίς συγκροτημένο σχέδιο επέκταση της τουριστικής και οικιστικής δραστηριότητας. Στα Μεσόγεια, τεράστιες εκτάσεις γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας καταστράφηκαν για τη δημιουργία του νέου αεροδρομίου. Η υπόσχεση για μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό, σαν αντίβαρο στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του νέου αεροδρομίου, μπορεί να συνδυαστεί με την χωροθέτηση, στο χώρο του Ελληνικού, αστικών αγρών. Αυτή τη δημιουργία αστικών αγρών πρέπει να τη διαχειριστούμε οικολογικά. Γι’ αυτό επιλέξαμε την φύτευση βιολογικών σπόρων από το Πελίτι, αντί για υβρίδια, με στόχο την παραγωγή βιολογικών και ποιοτικών προϊόντων, αλλά και τη διάδοση των ντόπιων ποικιλιών σπόρων (φρούτων, λαχανικών κλπ). Η καλλιέργεια γίνεται με βάση τις αρχές της βιολογικής/ φυσικής καλλιέργειας με σεβασμό στους φυσικούς πόρους και στόχο να βοηθήσουμε στη διατήρηση και διάδοση των σπόρων αυτών. Η προσπάθειά μας εντάσσεται παράλληλα στην προσπάθεια διάσωσης του χώρου του πρώην αεροδρομίου από την εκποίηση, δείχνοντας το δρόμο για αξιοποίησή του με ήπιες κοινωνικές χρήσεις, που δεν ενέχουν περαιτέρω δόμησή του.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Στη σημερινή εποχή, οι πολίτες βιώνουν έντονα προβλήματα ανεργίας και έχουν ανάγκη από διεξόδους επιβίωσης. Πρέπει λοιπόν να αποκτήσουν τη λογική του “οικονομικού κλεφτοπόλεμου”, και να δημιουργήσουν όρους μιας παράλληλης οικονομίας μέσα από τοπικές συμμετοχικές διαδικασίες του πολίτη. Στόχος είναι η απασχόληση ανέργων ή πολιτών με χαμηλό εισόδημα στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων διατροφής μέσω της τοποφαγικής γεωργίας της εγγύτητας, η απελευθέρωση της γεωργικής παραγωγής από την εμπορική κερδοσκοπία και η καταναλωτική αυτάρκεια. Η αστική γεωργία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν σημαντικό πόρο για τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων.
ΚΡΙΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ: Το μοντέλο της ανάπτυξης που βασιζόταν στο τσιμέντο και την υπερκατανάλωση έχει αποδειχθεί αδιέξοδο. Η κοινωνία έχει ανάγκη από μια ανάπτυξη βιώσιμη, βασισμένη σε παραγωγικές δραστηριότητες. Πρέπει δηλαδή ο καταναλωτής να μάθει να παράγει. Με αυτή την έννοια ο Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα, και θα επιδιώξουμε τη συμμετοχή μαθητών στην καλλιέργειά του, με στόχο το πέρασμα της αγροτικής λογικής στην εκπαίδευσή τους. Πρέπει τα νέα παιδιά να μάθουν τι σημαίνει παράγω και ποια είναι η σχέση παραγωγής και κατανάλωσης. Τα φυτά του αγρού και οι σπόροι θα χαριστούν στην συνέχεια σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη καθώς και σε μαθητές των σχολείων της περιοχής, για να τους φυτέψουν σε άλλους χώρους. Στόχος μας είναι να επαναπροσδιορίσουμε αξίες που χάνονται λόγω της εμπορευματοποίησης της διατροφής μας. Αλλάζοντας το σύστημα διατροφής, ρίχνουμε τις δικές μας ρίζες στο χώμα. Οι γονείς και οι παππούδες μας έβοσκαν πρόβατα και είχαν μπαχτσέδες. Ακόμα και τώρα, ογδοντάρηδες, φτιάχνουν στα εξοχικά τους λαχανόκηπους. Πρέπει και οι επόμενες γενιές να δεθούν με τη γη, να κατανοήσουν τους φυσικούς κύκλους, και να διακοπεί η πορεία προς μία ολοένα πιο παθητική, αλλοτριωμένη ζωή στην πόλη.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: Με τον αυτοδιαχειριζόμενο αγρό εναντιωνόμαστε ενεργά σε ένα σύστημα που στηρίζεται στην διάσπαση και τον ατομισμό, στον υλικό πλουτισμό και την αλόγιστη κατανάλωση. Δραστηριοποιούμαστε με πολλή προσωπική εργασία και με μοναδικό μέλημα το συλλογικό όφελος. Η καλλιέργεια είναι δηλαδή μη κερδοσκοπική. Η δράση μας αυτή, μέσα από αρχές της συλλογικότητας, της συντροφικότητας, της ισονομίας και της συνεχούς εκπαίδευσης, μπορεί να αποτελέσει ταυτόχρονα εργαστήριο έρευνας για την ανάπτυξη ενός νέου τύπου κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων, να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ αστών και αγροτών και να φέρει κοντά στην φύση τον άνθρωπο της πόλης. Η ομαδικότητα, η συνεργατικότητα, η συντροφικότητα, το κοινό όνειρο, η θετική αισιόδοξη σκέψη και δράση, θα μας δείξουν έναν δρόμο για έξοδο από την κρίση, κυρίως την κοινωνική. Αντί της στείρας κριτικής του καναπέ, προχωράμε σε μια δράση που θα αναδείξει τις εσωτερικές μας δυνάμεις και ικανότητες, και θα δώσει διαφορετική οπτική στην έννοια του «κοινόχρηστου» και του «συνεργατικού».
Ευχαριστούμε το δήμο Ελληνικού Aργυρούπολης που μας έχει διαθέσει την έκταση του αγρού, τα μηχανήματα και την τεχνική υποστήριξή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου