Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Τ΄Ανώγεια τίμησαν το Νοέμβρη του ’73- π. Ανδρέας Κεφαλογιάννης: «Ζούμε μια νέα Γερμανική Κατοχή…»


Για 10η συνεχή χρονιά η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Ανωγείων τίμησε την επέτειο  του Πολυτεχνείου. Το πρωί, παρουσία των καθηγητών και των μαθητών του Λυκείου και του Γυμνασίου τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της 7χρονης δικτατορίας. Ακολούθησε πύρινο κήρυγμα του π. Ανδρέα Κεφαλογιάννη υπογραμμίζοντας την επικαιρότητα σήμερα του συνθήματος του ΄73: «Ψωμί –Παιδεία- Ελευθερία». Τόνισε επίσης  ότι ο ελληνικός λαός βιώνει μια νέα χούντα αυτή των αγορών και του ΔΝΤ, ενώ μίλησε ακόμα για νέα γερμανική κατοχή.
Ολόκληρο το κήρυγμα του αγωνιστή π. Ανδρέα Κεφαλογιάννη έχει ως εξής:

«Αγαπητοί εν  Χριστώ αδελφοί,
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου εορτάζεται μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Η φτώχεια και η εξαθλίωση των ελληνικών νοικοκυριών είναι πλέον μια σκληρή πραγματικότητα.
Το σύνθημα του 1973  «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία» πέρα από την επικαιρότητα του αποκτά μια νέα διάσταση μέσα σε αυτήν την επίθεση που δέχεται η χώρα, από τα εξοντωτικά μέτρα που επιβάλουν τα ξένα κέντρα αποφάσεων και οι ντόπιοι συνοδοιπόροι τους.
Η αντίσταση των φοιτητών  των εργατών και της εργατικής τάξης του 1973 δείχνει το δρόμο που πρέπει και σήμερα να ακολουθήσουμε για να αντιμετωπίσουμε τη ΧΟΥΝΤΑ των αγορών, την χούντα του ΔΝΤ, τη Χούντα της Ε.Ε.
Ο ελληνικός λαός βιώνει σήμερα μια νέα γερμανική κατοχή. Πριν από 70 χρόνια ήρθαν με όπλα και τα ΕΣ-ΕΣ για να επιβάλουν την νέα τάξη πραγμάτων. 70 χρόνια μετά η μπότα του  ναζισμού είναι και πάλι εδώ. Με όπλο τα μνημόνια και τις δόσεις «βομβαρδίζουν» τον ελληνικό λαό, δημιουργώντας συνθήκες  1940-1950.
Όμως, ένα πράγμα δεν γνωρίζουν όλοι αυτοί οι νέο-φασίστες της οικονομίας, ότι αυτός εδώ ο λαός ξέρει να μάχεται, ξέρει να αντιστέκεται και στο τέλος αυτός θα βγει νικητής.
Ο Νοέμβρης του ΄73 δείχνει το δρόμο που πρέπει να χαράξουμε. Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει θα πρέπει και εμείς να απαντήσουμε με πόλεμο, για να μη φαγωθούμε μεταξύ μας που λέει και ο ποιητής.
Η νέα οικονομική τάξη που θέλει να επιβάλει το Δ΄Ραίχ του Βερολίνου στόχο έχει να μας καθυποτάξει, να μας εξαθλιώσει και να μας αφανίσει. Μας λένε συνεχώς πόσα και πόσα χρωστάμε και πόσα δανεικά έχουμε πάρει. Τους θυμίζουμε όμως και μεις με τη σειρά μας, ότι αυτοί μας χρωστάνε ακόμα περισσότερα και γι΄ αυτά δυστυχώς δεν γίνεται κουβέντα. Ποιος ξεχνάει τα κατοχικά δάνεια, ποιος ξεχνάει τη λεηλασία του ελληνικού χρυσού και πλούτου από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς τα χρήματα που οφείλουν οι Γερμανοί στην Ελλάδα μαζί με τους τόκους ξεπερνούν τα 600 δις ευρώ. Αυτά πότε θα τα επιστρέψουν;  Δυστυχώς γι΄ αυτούς, οι μνήμες είναι ακόμα νωπές από τις θηριωδίες τους και τα ολοκαυτώματα τους και ειδικά αυτό το χωριό γνωρίζει από πρώτο χέρι τι θα πει φασισμός και να ναζισμός.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί
Μόνο με λαϊκούς αγώνες θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα, θα μπορέσουμε να σταματήσουμε την νέα γερμανική εισβολή, τη νέα επίθεση των ναζί της οικονομίας. Οι διαπραγματεύσεις με κυβερνήσεις και αξιωματούχους τελείωσαν, η μόνη διαπραγμάτευση που μπορεί να γίνει είναι στους δρόμους των αγώνων.
Αγώνας για ψωμί, γιατί και αυτό πάνε να μας το κόψουν, τα συσσίτια στα αστικά κέντρα είναι ήδη μια σκληρή πραγματικότητα. Η λαϊκή οικογένεια δεν μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα από τα χαράτσια και τους φόρους που επέβαλε το ΔΝΤ.  Η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, οι νέοι φεύγουν και πάλι μετανάστες για το εξωτερικό, για την Αυστραλία και την Αμερική. Ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Η Παιδεία πλέον υποβαθμίζεται καθημερινά, τα παιδιά μας μαθαίνουν γράμματα από τις φωτοτυπίες, ενώ οι ελλείψεις όσο περνά ο καιρός θα γίνονται ακόμα μεγαλύτερες. Οι συγχωνεύσεις σχολείων είναι ήδη μια πραγματικότητα. Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ περνάνε στα χέρια των επιχειρηματιών και των εμπόρων.
Η ελευθερία σε αυτόν τον τόπο είναι επίπλαστη. Με τους νόμους που ψηφίζουν και τα μέτρα που παίρνουν στραγγαλίζουν το συνδικαλισμό, περιορίζουν το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, επιχειρούν να πνίξουν τη φωνή του εργάτη.
Όσο για Δημοκρατία, αυτή είναι πέρα για πέρα ελλειμματική. Αυτοί που κυβερνάνε δεν είναι πλέον οι λαοί αλλά οι αγορές, αυτές ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, αυτοί διορίζουν πρωθυπουργούς για να μπορούν να εξασφαλίσουν τα λεφτά των δανειστών μας.
Μπροστά σε αυτό το κλίμα, πρέπει ο λαός να ξεσηκωθεί, να αντισταθεί να πει τα σύγχρονα ΟΧΙ, διαφορετικά μας περιμένει μια ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ, χειρότερη κι από αυτή του 1940.
Το Πολυτεχνείο αποτελεί σύμβολο αγώνων απέναντι στις δικτατορίες, απέναντι στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, απέναντι σε αυτούς που μας έχουν βάλει στο γύψο.
Και εμείς εδώ ως Ανωγειανοί θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους δικούς μας ανθρώπους που αντιστάθηκαν στη Χούντα του ΄67.  Θα πρέπει και σήμερα να βγούμε στους δρόμους, όπως έκανε ο Ξυλούρης  με τους φοιτητές και να τραγουδήσουμε ξανά το πότε θα κάνει ξαστεριά, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα η ξαστεριά…
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου
Τιμή και δόξα στους ανωγειανούς που αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο.
Κάτω η νέα Χούντα, κάτω η νέα τάξη πραγμάτων.


ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: