Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Αντίο Γιώργο Παπανδρέου, της Αναστασίας Καλλιοντζή


Στιγμές ιδιωτικές, αυστηρώς, παίδες. Αποσύρομαι εις τα ίδια. Πάω να κλάψω τον πόνο μου. Όπως και να το δεις, μας βρήκε κακό. Και σ΄όποιον πει ότι μόνο ο καρκίνος είναι κακό, κι η αρρώστεια γενικά, θα του απαντήσω ότι..και η ματαίωση, η διάψευση...κι ΑΥΤΑ είναι πράγμα κακό. 



Αντίο Γιώργη Ανδρέα Παπανδρέου. Θα μείνεις στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που, μέσα από σειρά απύθμενων μαλακιών, με τη μορφή πράξεων και παραλείψεων, ηθελημένων, προμελετημένων ή/και αθέλητων κι αψυχολόγητων, άνοιξες την Κερκόπορτα που οδηγεί στην ΚΟΛΑΣΗ... Να το θυμάσαι αυτό, εκεί και τότε. Όταν θα είναι πια πολύ αργά και για σένα και μάταια θα παρακαλάς να γυρνούσε πίσω ο χρόνος και να διορθώσεις το κακό που έκανες...αυτό που τώρα δεν σε αφορά, αλλά που τότε...τότε θα έχει πάρει τη μορφή φωτός που, θες δε θες, τυφλώνει. Αντίο ρε. Αντίο, γαμώ το κέρατό μου γαμώ..


Δεν υπάρχουν σχόλια: