Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Το παραβάν της "διαρχίας"


Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ δεν περιορίζονται στα στενά όρια του κόμματος, ακόμη και σήμερα που έχει καταντήσει σκιά του κραταιού παρελθόντος. Αφορούν τις πολιτικές, τις οικονομικές και τις κοινωνικές εξελίξεις, συνεπώς ενδιαφέρει ευρύτερα η χθεσινή κατάληξη (;) για τη "διαρχία" Παπανδρέου - Βενιζέλου προεκλογικά και την απόφαση (επί του παρόντος;) του πρώτου να μη θέσει υποψηφιότητα εκ νέου μετά τις εκλογές για την αρχηγία του κόμματος.


Δεν υποτιμούμε τη δύναμη των οργανωτικών διευθετήσεων. Αλλά το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι πρωτίστως πρόβλημα πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας. Ο κ. Βενιζέλος, ως επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα, με ποιο πρόγραμμα θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών; Με το Μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση που ο ίδιος είναι βασικός υποστηρικτής τους;
Η νέα ρύθμιση είναι πιθανό να προκαλέσει τις αντιδράσεις των άλλων δελφίνων, ορισμένοι από τους οποίους στηρίζονται ανοιχτά από τα μνημονιακά μίντια. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποια θα είναι η επίπτωση στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ από τη χθεσινή ανοιχτή αντιπαράθεση Παπανδρέου - Ψυχάρη.
Γυαλί που σπάει, δεν κολλάει! Το ΠΑΣΟΚ έχει αποχωριστεί το κοινωνικό μπλοκ που του εξασφάλιζε, επί τόσα χρόνια, τη διατήρηση της εξουσίας. Οι νέες κοινωνικές πραγματικότητες, οι προσωπικές φιλοδοξίες στελεχών, αλλά και οι μνημονιακοί σχεδιασμοί παραπέμπουν σε κατατμήσεις και ανασύνθεση του αστικού πολιτικού χώρου, αρχής γενομένης από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Το σύστημα εξουσίας που περιβάλλει την κυβέρνηση Παπαδήμου ήρθε για να μείνει. Δεν είναι παρένθεση, ακόμη κι αν αποκτήσει νέα μορφή το κυβερνητικό σχήμα.
Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ θα επηρεάσουν και τη γεωγραφία τού υπό διαμόρφωση διάσπαρτου σοσιαλιστικού χώρου. Ακριβέστερα, όμως, δύο είναι οι πόλοι που μπορούν να επηρεάσουν σε διαμετρικά αντίθετα στρατηγικά σχέδια τη διαμόρφωση του σοσιαλιστικού χώρου. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η ριζοσπαστική αριστερά ήδη έχει αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες συνάντησης με τις αντιμνημονιακές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, όχι στενού εκλογικού χαρακτήρα, αλλά συμπόρευσης, προκειμένου να υπάρξουν κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στους αγώνες, αλλά και στο επίπεδο της διακυβέρνησης, με κατεύθυνση προς τα αριστερά.
Πολλά θα εξαρτηθούν, λοιπόν, τους επόμενους μήνες, καθώς η ένταση της κοινωνικής κρίσης και τα αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής θα δημιουργήσουν συνθήκες για ριζοσπαστική επανατοποθέτηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: